Ο Αναγνώστης και ο σεμιναριακός χώρος ΚινηματογράΦΩΣ + Τέχνες συνεχίζουν το αφιέρωμά τους “Η Κινηματογραφική Απόδραση της Λογοτεχνίας: Μεγάλες Ταινίες- Μεγάλα Μυθιστορήματα” στο βιβλιοπωλείο BΟΟΚS PLUS (Πανεπιστημίου 37) (κάθε Τετάρτη στις 19:00)
Τετάρτη 25 Απριλίου. Έκτο βιβλίο και προβολή της ταινίας “Κάτω από το ηφαίστειο” του Μάλκολμ Λόουρι, μεταφερμένο στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη με τη διαπεραστική κιν/φικη γραφή, Τζον Χιούστον.
Για τον σκηνοθέτη και την ταινία, θα μιλήσει ο κινηματογραφιστής Μάριος Π. Παπαγεωργίου, ενώ για το βιβλίο και τη διασκευή του θα συνομιλήσει με το κοινό, η ποιήτρια-κριτικός-μεταφράστρια Μαρία Τοπάλη.
Τιμή εισιτηρίου: 5 ευρώ (συμπεριλαμβάνεται ένα ποτήρι κρασί)
Η υπόθεση – η ταινία
Μεξικό, 1939. Μία ημέρα από τη ζωή του Τζέφρι Φέρμιν, καθώς ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ετοιμάζεται να ξεσπάσει στην Ευρώπη και στη μικρή πόλη του μεξικανικού νότου γιορτάζεται η Ημέρα των Νεκρών. Ο Φέρμιν είναι εκεί Βρετανός πρόξενος, βυθισμένος στο πάθος του για το αλκοόλ και σε μια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά όμοια με τον παγκόσμιο χάρτη που καταρρέει. Ανίκανος να ελέγξει τον εθισμό του και τα συναισθήματα που νιώθει για την προδοσία του ετεροθαλούς αδελφού του, Χιου, ενός ιδεαλιστή νομάδα, και της πρώην σύζυγου του, Ιβόν, η οποία επιστρέφει με ελπίδες επανένωσης, χάνει σταδιακά τη μάχη με τους προσωπικούς του δαίμονες.
Το βιβλίο
Το “Κάτω από το ηφαίστειο” δεν είναι μόνο το κορυφαίο έργο του Μάλκολμ Λόουρυ, αλλά κι ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Οι κριτικοί το έχουν κατατάξει ανάμεσα στα δέκα σημαντικά βιβλία που παρουσιάζονται στη διάρκεια ενός αιώνα. Άλλοι το είδαν σαν “ένα ποίημα” κι άλλοι σαν “μια μουσική σύνθεση”. Ο ίδιος ο συγγραφέας το χαρακτήρισε σαν “μια μεθυσμένη Θεία Κωμωδία”. Σίγουρα πρόκειται για ένα έργο πολύ “πυκνό”, ιδιοφυές, περίεργο και μοναδικό. Διαβάζοντας -και ξαναδιαβάζοντας- το “Κάτω από το ηφαίστειο” γίνεσαι φανατικός “πιστός” ή φανατικός αρνητής του Μ. Λόουρυ: μια μέση άποψη, πάντως, αποκλείεται.
Όπως έχει γράψει ο Γιάννης Λειβαδάς “ο Λόουρι με το Κάτω από το ηφαίστειο, κατέστησε εμφανή τα όρια του μοντερνισμού, μα αποτέλεσε ταυτόχρονα και ξεπέρασμά του”.
