Η είδηση ότι έκλεισε το Βιβλιοπωλείον της Εστίας προξένησε συγκίνηση κι έντονο προβληματισμό στους παράγοντες του χώρου του βιβλίου, στους υπόλοιπους βιβλιοπώλες, στους εκδότες, τους συγγραφείς και τους αναγνώστες. Μπορεί για κάποιους που ήξεραν τα ενδότερα της αγοράς το τέλος να ήταν προδιαγεγραμμένο, όχι όμως για όλους. «Έκλεισε ένα ποιοτικό βιβλιοπωλείο», θα πουν οι περισσότεροι. Το Βιβλιοπωλείο της Εστίας ήταν ανάμεσα στις δώδεκα μακροβιότερες ελληνικές επιχειρήσεις, είχε συνδεθεί με το μακροβιότερο ελληνικό περιοδικό, τη Νέα Εστία, και στον εκδοτικό κατάλογό της περιλαμβάνονται 1.500 συγγραφείς και 4.000 νέοι τίτλοι, πολλοί εκ των οποίων διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία του ελληνικού πνευματικού πολιτισμού. Αποτέλσε στέκι πολλών γενεών αλλά δοξάστηκε ως τόπος συνεύρεσης της γενιάς του ΄30. Ευτυχώς ο εκδοτικός οίκος με την διακριτική ονομασία «Βιβλιοπωλείον της Εστίας» θα συνεχίσει το έργο του. Όμως το στέκι της Εστίας δεν θα υπάρχει πια. «Οι νόμοι της αγοράς είναι σκληροί και όποιος δεν μπορεί να τους κουλαντρίσει χάνει», θα σχολιάσει παλιότερος βιβλιοπώλης. Στα social media η είδηση έκανε φτερά την Κυριακή και έδειξε να συγκινεί πολύ κόσμο, ακόμα κι εκείνους που δεν ήταν φανατικοί πελάτες της.
Το Βιβλιοπωλείον της Εστίας δημιουργήθηκε από τον Γ. Κασδόνη το 1885 και στεγάστηκε στην οδό Σταδίου 32. Τη συνέχεια του εκδοτικού οίκου ανέλαβε ο ανιψιός του Ιωάννης Δ. Κολλάρος. Το 1925 εισέρχεται στον εκδοτικό οίκο ο Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος, ανιψιός του Ι. Δ. Κολλάρου, που θα αναλάβει την επιχείρηση μόνος του μετά τον θάνατο του θείου του, το 1956. Το 1972 ο εκδοτικός οίκος περνάει στα χέρια της κόρης του Κ. Σαραντόπουλου, Μαρίνας (Μάνιας) Καραϊτίδη, η οποία θα ανανεώσει την εκδοτική παραγωγή με νέες σειρές και ονόματα. Το 1992 θα μετακομίσει στην Σόλωνος. Η συνέχεια ανήκε στα παιδιά της κυρίας Μάνιας, την Εύα Καραϊτίδη που θα αναλάβει το εκδοτικό και τον Γιάννη Καραϊτίδη που ανέλαβε το βιβλιοπωλείο αλλά είχε την άτυχη κατάληξη που ξέρουμε.
