- Η Έλενα Χουζούρη καταγράφει για το επόμενο κοντινό διάστημα ιδέες για θέατρο, χορό και μουσική.
- ΘΕΑΤΡΟ
Μετά την «Μεγάλη Χίμαιρα», το εμβληματικό μυθιστόρημα του παππού του Μ. Καραγάτση, ο Δημήτρης Τάρλοου επιχειρεί να εισέλθει θεατρικά στα ενδότερα της οικογένειας του σπουδαίου συγγραφέα, σκηνοθετώντας το αυτοβιογραφικό βιβλίο της μητέρας του Μαρίνας Καραγάτση «Το ευχαριστημένο» [Βραβείο «Διαβάζω», 2009]. Στο χυμώδες και γλαφυρό αυτό βιβλίο ,μέσα από τα μάτια της μικρής Μαρίνας, σμιλεύονται πρόσωπα και χαρακτήρες και αποκαλύπτονται μυστικά που στοίχειωσαν και πλήγωσαν μια από τις πιο γνωστές οικογένειες της Αθήνας, στο παρελθόν. Το τελικό ζητούμενο είναι η συμφιλίωση με το παρελθόν, όποιο κι αν είναι αυτό. Η πρεμιέρα του έργου που έχει σκηνοθετήσει ο Δημήτρης Τάρλοου ετοιμάζεται για τις 22 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Πορεία. Η διασκευή είναι της Έρις Κύργια. Στον ρόλο της Μαρίνας, η Σίσσυ Τουλμάση και του Καραγάτση, ο Χρήστος Μαλάκης. Στους άλλους ρόλους, Λασκαρώ, η Καίτη Μανωλιδάκη, Μίνα, η Σμαράγδα Σμυρναίου και Νίκη, η Ειρήνη Δράκου.
- Με δύο από τα πιο σημαντικά έργα του διεθνούς θεατρικού ρεπερτορίου συνεχίζει την φετινή θεατρική σαιζόν το Εθνικό Θέατρο. Το ένα είναι το καταιγιστικό, ανατρεπτικό και πάντα επίκαιρο «Το παιχνίδι της σφαγής» του Ιονέσκο [μια ακόμα μεγάλη επιτυχία του Κάρολου Κουν και του Θ.Τ] που ανεβαίνει για πρώτη φορά στο σανίδι του Εθνικού μας Θεάτρου σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, από τις 22 Φεβρουαρίου. Σε μια ευτυχισμένη και ανέμελη κωμόπολη φτάνει ένας παράξενος θίασος ο οποίος, μέσα από το θέαμα-φάρσα που παρουσιάζει, ανατρέπει τα πάντα βυθίζοντας την μικρή πόλη σε μια ατμόσφαιρα πανταχού παρούσας απειλής. Είκοσι ηθοποιοί υποδύονται …ενενήντα πέντε χαρακτήρες. Εκτός από την σκηνοθεσία ο Γ. Κακλέας υπογράφει και τα σκηνικά. Τα κοστούμια είναι της Ελένης Μανωλοπούλου. [Θέατρο REX – Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη». Το δεύτερο σπουδαίο έργο είναι το «Ψηλά στη γέφυρα» του Άρθουρ Μίλλερ, το οποίο επίσης ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Εθνικό [στην Κεντρική Σκηνή]. Ο Μίλλερ, με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός στήνει, με σχεδόν αστυνομική πλοκή, ένα δράμα άμεσα επηρεασμένο από την αρχαία ελληνική τραγωδία. Το έργο είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο Μπρόντγουαιη ως μονόπρακτο, το 1955 κι ένα χρόνο αργότερα στην τελική δίπρακτη μορφή του, στο Γουέστ Έντ του Λονδίνου, σε σκηνοθεσία Πήτερ Μπρουκ. Στα καθ’ημάς το σκηνοθετεί η Νικαίτη Κουντούρη, τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει ο Γιώργος Πάτσας. Στους κεντρικούς ρόλους οι, Γιώργος Κιμούλης, Μαρία Κεχιαγόγλου, Νίκος Χατζόπουλος, Ηλιάνα Μαυρομάτη.
Γνωρίζαμε την σπουδαία Ρωσίδα ποιήτρια Μαρίνα Τσβετάγιεβα από το ποιητικό της έργο. Τώρα μας δίνεται η ευκαιρία να τη γνωρίσουμε και ως θεατρική συγγραφέα. Το θεατρικό της έργο «Φαίδρα» βασισμένο στην ερωτική πλην καταστροφική ιστορία της Φαίδρας και του Ιππόλυτου ανέβηκε στο Θέατρο «Σημείο» [πίσω από το Πάντειο] σε σκηνοθεσία , σκηνικά και κοστούμια του Νίκου Διαμαντή. Στη δική της εκδοχή η Τσβετάγιεβα εγκαθιδρύει ένα σπαρακτικό πλέγμα επιθυμίας και μοναχικότητας ανάμεσα σε τρία πρόσωπα. Τα υποδύονται, η Ιωάννα Παππά –Φαίδρα, Βαγγέλης Ρόκος-Ιππόλυτος-Θησέας και Στ. Γιαννακόπουλος-Αγγελιοφόρος.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση ενός από τα σπουδαιότερα τέκνα του κινηματογράφου του 20ου αιώνα : Του Ίγκμαρ Μπέργκμαν. Για να τον τιμήσουν στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας ανέβασαν ένα πολύ δυνατό έργο του μεγάλου Σουηδού [δεν ξέρω αν υπάρχει και κάποιο αδύναμο..] την «Φθινοπωρινή Σονάτα», την οποία οι παλιότεροι είχαμε την ευκαιρία να χαρούμε με την Ίγκριντ Μπέργκμαν στον κεντρικό ρόλο – αν δεν απατώμαι ήταν και ο τελευταίος ρόλος της . Πρόκειται για ένα εξίσου τρυφερό και σκληρό έργο με επίκεντρο την εξαιρετικά δύσκολη και συγκρουσιακή σχέση μιας διάσημης πιανίστα και της κόρης της που συναντιούνται μετά από αρκετά χρόνια χωρισμού. Με την Ίγκριντ Μπέργκμαν, στον ίδιο ρόλο ,αναμετράται η Μπέτυ Αρβανίτη. Στον ρόλο της κόρης, η Δέσποινα Κούρτη, στου ιερέα, ο Δημήτρης Ήμελλος. Η μετάφραση από τα σουηδικά είναι του Ζ. Ψάλτη, η σκηνοθεσία του Άρη Τρουπάκη, τα σκηνικά-κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου.
Μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου θα παίζεται στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, η «Πενθεσίλεια» του Χάινριχ Φον Κλάιστ [ 1777-1811 ], ενός από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του γερμανικού ρομαντισμού. Σύμφωνα με τον Πήτερ Στάιν, που είχε σκηνοθετήσει την παράσταση της «Πενθεσίλειας» στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, το 2002 «Στην Πενθεσίλεια καταδεικνύεται η επίδραση του αρχαιοελληνικού δράματος ως «ιδρυτικής πράξης» του ευρωπαικού δράματος. Ο Κλάιστ, που εδώ επηρεάστηκε σαφώς από τις Βάκχες του Ευριπίδη, υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός μετάδοσης της αρχαιοελληνικής δραματουργίας στη σύγχρονη εποχή». Από την παράσταση όμως στη Στέγη αποκόμισα την εντύπωση ότι η σκηνοθετική άποψη του Παντελή Δεντάκη ήταν συγκεχυμένη και άνιση, παραπαίοντας ανάμεσα στο κωμικό και στο δραματικό στοιχείο, με αποτέλεσμα «νεωτερισμούς» μακράν από την ουσία του έργου. Λόγου χάριν, ένας Διομήδης που μιλάει με βαριά θεσσαλική προφορά [!] ή ένας Οδυσσέας, μάγκας και νταής, ή ένας Αχιλλέας ολίγον…σπαστικός. Την παράσταση σώζει η εξαιρετική Βίκυ Βολιώτη ως Πενθεσίλεια και οι, επίσης πολύ καλές, Σύρμω Κεκέ –Προθόη και Ηρώ Μπέζου-Μερόη. Η μετάφραση είναι του Γιώργου Δεπάστα. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιώργου Ζαμάνη.
Με το σλόγκαν «Μια παράσταση ακατάλληλη για ηθικολάγνους» ανέβηκε το έργο «Βέντλα-Το ξύπνημα της Άνοιξης» του Frank Wedekind , στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ένα έργο που φωτίζει με τόλμη τα ερωτικά και σεξουαλικά σκιρτήματα της εφηβείας, τους φόβους και τα διλλήματα αυτής της ηλικίας, μέσα από την δεκατετράχρονη ηρωίδα Βέντλα Μπέργκμαν. Το έργο που γράφτηκε το 1891 ήταν για χρόνια απαγορευμένο και μορφικά θεωρείται ως προδρομικό του λεγόμενου station drama. Η παράσταση συνδυάζει το θέατρο με τον κινηματογράφο . Θεατρικά βλέπουμε τις τέσσερεις έφηβες ενώ κινηματογραφικά τους γονείς τους και τους μεγάλους σε ηλικία. Η σκηνοθεσία και διασκευή είναι του Αντώνη Morgan-Κωνσταντουδάκη, η πρωτότυπη μετάφραση του Ντίμη Θεοδωράκη και η πρωτότυπη μουσική του Ιωάννη Βουδούρη. Με μια πλειάδα γνωστών αλλά και νέων ηθοποιών.
ΧΟΡΟΣ
Για τελευταία φορά χορεύει σ’ ένα πρόγραμμα μεγάλης διάρκειας , παρουσιάζοντας μια καινούργια χορογραφία, με τίτλο XENOS, σε παγκόσμια πρώτη, ο γνώριμος μας και διεθνώς καταξιωμένος χορευτής και χορογράφος Akram Khan, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, από τις 21 έως τις 27 Φεβρουαρίου. Ο Khan βασίζει την χορογραφία του σε υλικό από γεγονότα του 20ου αιώνα και κυρίως από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στον οποίο συμμετείχαν στρατεύματα από τις αποικίες των εμπόλεμων ευρωπαικών στρατών. Ο φημισμένος χορευτής θα χορέψει μόνος επί σκηνής με τη συνοδεία πέντε διακεκριμένων μουσικών.
ΟΠΕΡΑ
Με την περίφημη «Μποέμ» του Τζιάκομο Πουτσίνι συνεχίζονται το Σάββατο, 24 του μηνός, οι εξαιρετικής ποιότητας απευθείας αναμεταδόσεις των παραστάσεων της Μετροπόλιταν Όπερας [MET] της Νέας Υόρκης, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης καθώς και σε άλλους επιλεγμένους χώρους ανά την Ελλάδα. Την κλασική σκηνοθεσία του Φράνκο Τζεφιρέλλι έρχεται να ανανεώσει η φωνή της Σόνια Γιόντσεβα, ανερχόμενο αστέρι της ΜΕΤ, στο ρόλο της Μιμί. Μαζί της ο Μάικλ Φαμπιάνο στο ρόλο του παθιασμένου συγγραφέα Ροντόλφο, ο Λούκας Μίχεμ ως ο εραστής της, ζωγράφος Μαρτσέλο και η Σουσάνα Φίλιπς στο ρόλο της Μουζέτας. Οι αναμεταδόσεις αυτές δίνουν την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να παρακολουθήσει υψηλού επιπέδου παραστάσεις, να γνωρίσει διεθνώς καταξιωμένους καλλιτέχνες της όπερας, και προπαντός να του ανεβάσουν το κριτήριο και τις απαιτήσεις του, μέσω των αναπόφευκτων συγκρίσεων.
- Σπάνια ένα βιβλίο έχει την τύχη να γίνεται και ταινία, και θέατρο και όπερα! Την τύχη αυτή έχει το εμβληματικό και πολυμεταφρασμένο «Ζ» του Βασίλη Βασιλικού, το οποίο πρόσφατα κυκλοφόρησε στην τελειωτική του εκδοχή από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ. Έπειτα, λοιπόν από τη θεατρική του μορφή, που είδαμε και μας άρεσε στο Εθνικό Θέατρο, σε επιτυχημένη σκηνοθεσία της Έφης Θεοδώρου, τη σκυτάλη παίρνει η Εναλλακτική Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Εδώ, την όπερα συνθέτει ο Μηνάς Μπομπουδάκης, που έχει ήδη πίσω του αρκετές επιτυχίες ανά την Ευρώπη, την πρώτη της σκηνοθεσία στην όπερα υπογράφει η Κατερίνα Ευαγγελάτου- ακολουθώντας και πάλι τα βήματα του μεγάλου πατέρα της- το λιμπρέτο έχει γράψει ο γνωστός και βραβευμένος συγγραφέας Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, η μουσική διεύθυνση είναι των, Μηνά Μπομπουδάκη και Νίκου Βασιλείου. Στον ρόλο του Ζ ο Δημήτρης Παπανικολάου και ένα καστ λυρικών τραγουδιστών της ΕΛΣ. Η όπερα θα κάνει πρεμιέρα στις 2 Μαρτίου και οι παραστάσεις θα διαρκέσουν έως τις 18 Απριλίου. Ακούγεται αρκούντως ελκυστικό το όλο εγχείρημα. Ίδωμεν…
- Στις 25 Φεβρουαρίου ανεβαίνει στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ, η πεντάπρακτη όπερα του Σαρλ Γκουνώ, «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» , με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Γάλλου συνθέτη, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Τα σκηνικά υπογράφει ο Γιοχάνες Συτς και η μουσική διεύθυνση είναι του Λουκά Καρυτινού. Στον ρόλο της Ιουλιέτας, η πολύ καλή Ελληνίδα σοπράνο Μυρτώ Παπαθανασίου και στον ρόλο του Ρωμαίου, ο, με ειδική μετάκληση, Ίσμαελ Τζόρντι. Μόνον για έξι παραστάσεις.
ΜΟΥΣΙΚΗ
Θεωρούνται το βαρύ πυροβολικό του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και δεν είναι υπερβολικό. Ο λόγος για τις Μεγάλες Ορχήστρες που κυριολεκτικά απολαμβάνει το αθηναικό κοινό. Μετά λοιπόν από την ευφορία και πληρότητα που μας χάρισε η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βουδαπέστης τον περασμένο Ιανουάριο, η άνοιξη έρχεται μαζί με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Γαλλικής Ραδιοφωνίας και δύο εξαιρετικούς σολίστες, την Κάτια Μπουνιατισβίλι και τον δικό μας Γιώργο-Εμμανουήλ Λαζαρίδη. Θα δώσουν δύο συναυλίες, στις 7 και 8 Μαρτίου, με διαφορετικό πρόγραμμα. Την πρώτη βραδιά η Κάτια Μπουνιατασβίλι θα ερμηνεύσει το «Κοντσέρτο για πιάνο αρ.2» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ και η Ορχήστρα τη «Συμφωνία αρ.3» του Σιμπέλιους. Την δεύτερη βραδιά ο Γιώργος –Εμμανουήλ Λαζαρίδης θα ερμηνεύσει το «Κοντσέρτο για αριστερό χέρι» του Ραβέλ και η Ορχήστρα έργα των Μπερλιόζ και Φρανκ.
- ΄Εναν επιτυχημένο συνδυασμό μουσικής και κινηματογράφου επιχειρεί τη φετινή σαιζόν η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Αφενός μας προσφέρει την ευκαιρία να χαρούμε κορυφαία έργα του βωβού κινηματογράφου αφετέρου να ακούσουμε ζωντανά τις αυθεντικές τους μουσικές ή αυτές που γράφτηκαν εκ νέου αργότερα. Καθώς επί σκηνής βρίσκεται ολόκληρη η Ορχήστρα ερμηνεύοντας την μουσική της ταινίας, η οποία προβάλλεται από μια πολύ μεγάλη οθόνη, η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι σπάνιας έντασης και συμμετοχής του κοινού σε ό,τι βλέπει και ακούει, όπως συνέβη στην πρόσφατη σχετικά προβολή της ταινίας του Μουρνάου, «Νοσφεράτου». Στην επόμενη προβολή και συναυλία, στις 2 Μαρτίου, θα δούμε την εμβληματική ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν «Ο Χρυσοθήρας». Την μουσική της ταινίας που είχε γράψει ο ίδιος ο Τσάπλιν και ενορχήστρωσε εκ νέου ο Τίμοθι Ροκ το 2007, ερμηνεύει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του νέου, ταλαντούχου μαέστρου Στάθη Σούλη.
- Για όσους και όσες αγαπούν τη μουσική μπαρόκ και μάλιστα με παλαιά όργανα, υπάρχει η βραδιά «Λήθη» με το συγκρότημα παλαιάς μουσικής Ex Silentio, την 1η Μαρτίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών [Αίθουσα Δ. Μητρόπουλου]. Θα ακουστούν σπάνιες άριες και συνθέσεις από τις Αυλές της Γαλλίας και της Αγγλίας. Διευθύνει ο φλαουτίστας Δημήτρης Κούντουρος.
