της Έλενας Χουζούρη
Είμαι γηγενής – και όχι εξ αγχιστείας, εννοώ εκ Πόντου, Μικρασίας, Καυκάσου, Καρς και Ανατολίας γενικώς-Ελληνομακεδόνισσα. Ο ένας παππούς μου ήταν Μακεδονομάχος [βλέπε «Αφανείς γηγενείς μακεδονομάχοι» και Αθηνάς Κακούρη «Θέκλη» όπου ο Δημητράκης Χουζούρης κάνει περατζάδες]. Ο έτερος, εκ Μελενίκου, παλαιάς βυζαντινής ακριτικής κωμόπολης, με πλειοψηφούν ελληνικό στοιχείο και εξαιρετικό κρασί στην Μακεδονία του Πιρίν, του οποίου ο ελληνικός πληθυσμός μετά την επιδίκαση της πόλης στη Βουλγαρία, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου 1913, αφού έσπασε τα πήλινα δοχεία με τα κρασιά να ρέουν στους δρόμους, κατέβηκε σούμπιτος λίγα χιλιόμετρα παρακάτω [18 για την ακρίβεια] πέρασε τα άρτι διαμορφωμένα ελληνικά σύνορα και εγκαταστάθηκε στο Σιδηρόκαστρο [Ντεμίρ Χισάρ] και στις Σέρρες. Η μία γιαγιά ήταν κόρη μεγαλοτσιφλικά των Πιερίων -μιλάμε για 19ο– αιώνα και η έτερη εκ της Άνω Τζουμαγιάς, μετά τους Βαλκανικούς γνωστό ως Μπλαγκόεβγραντ, επίσης Μακεδονία του Πιρίν, ελληνόφωνη ερχόμενη και αυτή με τους δικούς της στο Σιδηρόκαστρο, μετά το 1913. Οι γονείς μου γεννήθηκαν, ο ένας στον Κολινδρό Πιεριας, η άλλη στο Σιδηρόκαστρο. Το ειδύλλιο προέκυψε στη Θεσσαλονίκη και ως εκ τούτου η αφεντιά μου. Τα γράφω όλα αυτά για να δηλώσω ευθαρσώς και μετά από τα πολλά σχετικά μου διαβάσματα -ξεστραβώματα τα τελευταία είκοσι και πλέον έτη, ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να μοιραστώ την περιλάλητη μακεδονικότητα μου με την μακεδονικότητα του Ζάεφ και του Ντιμιτρόφ. Με τη διαφορά ότι η δική μου είναι ελληνομακεδονικότητα και η δική τους σλαβομακεδονικότητα. Το όλο ζήτημα μοιάζει όταν δύο άνθρωποι έχουν κοινό όνομα και επίθετο. Τι κάνουν για να μη τους ταυτίζουν; Προσθέτουν το αρχικό του πατρώνυμου τους, δηλαδή δηλώνουν την διαφορετική καταγωγή τους και όλα καλά. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Έλληνες μακεδόνες και τους Σλάβους μακεδόνες. Και οι δύο κατοικούν την ευρύτερη περιοχή που από την βυζαντινή αυτοκρατορία και εντεύθεν ονομάζεται Μακεδονία με κάποιες σχετικές διαφοροποιήσεις ανά τους αιώνες. Οι Σλάβοι της περιοχής βρίσκονται εκεί από τις αρχές του 7ου αιώνα. Σλαβικά φύλα έφτασαν έως την Πελοπόννησο όπου εως πριν χρόνια συναντούσες σλαβικά τοπωνύμια, π.χ Δημητσάνα και άλλα που αργοτερα ελληνοποιήθηκαν. Εκεί όμως τα φύλλα αυτά αφομοιώθηκαν απο τον ντόπιο πληθυσμό, επάνω όχι. Τον 10ο και 11ο αιώνα έχουμε το βουλγαρικό κράτος του Σαμουήλ που φτάνει έως τον Πηνειό και τον 13ο το σερβικό κράτος του Στέφανου Δουσάν στα ίδια όρια. Αντιλαμβάνεστε την….σαλάτα που δημιουργείται; Και φτάνει ο επίμαχος 19ος αιώνας και εκεί που σύμπαντες, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι και Εβραίοι ζουν μια χαρά. Όπου Χριστιανοί= Σλαβόφωνοι και Ελληνόφωνοι αντάμα, με κύριο σύνδεσμό τους το Πατριαρχείο της Κων/πολης, αρχίζουν οι εθνικοαπλευθερωτικοί πόλεμοι, εναντίον της Οθωμανικής Αυτορκατορίας που παραπαίει, με σκοπό τη δημιουργία των εθνικών κρατών σύμφωνα με το ιδεολόγημα περί έθνους του Διαφωτισμού. Ξεκινούν οι Έλληνες και τα καταφέρνουν. Παίρνουν σειρά οι Σέρβοι και την πατάνε. Θα τα καταφέρουν αργότερα. Ακολουθούν οι Βούλγαροι και εκεί αρχίζουν τα όργανα. Διότι σου λέει δεν γίνεται να έχουμε μόνον εθνικό κράτος πρέπει να έχουμε και ανεξάρτητη εκκλησία από το ελληνοόρθοδοξο Πατριαρχείο. Θα το ονομάσουμε Εξαρχία. Όποιος θέλει την Εξαρχία είναι Βούλγαρος όποιος δεν τη θέλει και μένει στο Πατριαρχείο μαύρο φίδι τον έφαγε. Στο μεταξύ οι Βούλγαροι με τη βοήθεια της Ρωσίας καταφέρνουν και τις άλλες Μεγάλες Δυνάμεις να υπογραφεί η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το 1878 όπου τους δίνεται ολόκληρη η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας έως και την Θεσσαλονίκη…Γίνεται ένας χαμός και όχι μόνον από την πλευρά των Ελλήνων και σ’ ένα μήνα υπογράφεται νέα Συνθήκη με την οποία μαζεύεται η Βουλγαρία στα τωρινά της σύνορα συν την Ανατολική Ρωμυλία. Στο μεταξύ όλο αυτό το κονφούζιο μεταφέρεται και στους σλαβόφωνους κατοίκους της Μακεδονίας οι οποίοι αγρότες και φτωχοί οι περισσότεροι, δεν έχουν ασχοληθεί με το αν θα είναι Βούλγαροι, Εξαρχικοί και δεν συμμαζεύεται. Εκείνοι ήξεραν το Πατριαρχείο και τον τόπο τους. Που ήταν η Μακεδονία. Ούτε είχαν σκεφτεί να κάνουν δικό τους εθνικό κράτοςή να τα βάλουν με τους Οθωμανούς. Ώσπου ξεφυτρώνουν οι ντόποιοι οπλαρχηγοί, Σαντάσκι, Γκόλτσεφ, Σαράφοφ και άλλοι και φτιάχουν τις λεγόμενες Εσωτερικές Επαναστατικές Μακεδονικές Επιτροπές που πολύ σύντομα διαβρώνονται από τους Βούλγαρους και από Εσωτερικές μετατρεπονται σε Βουλγαρικές. Κι αρχίζουν τα γιουρούσια. Οι κακόμοιροι οι ντόπιοι σλαβόφωνοι και Ελληνόφωνοι δεν ξέρουν πού να σταθούν.
Οι σλαβοφωνοι που μένουν πιστοί στο Πατριαρχείο αποκαλούνται Γρεκομάνοι – κάτι σαν Έλληνες δηλαδή- και διώκονται. Τότε μπαίνουν στη μέση και οι Έλληνες με Παύλο Μελά και λοιπά. Δηλαδή αυτό που ονομάζεται Μακεδονικός Αγώνας. Να σημειώσω ότι ένας σπουδαίος μακεδονομάχος οπλαρχηγός, ο Καπετάν Κότας ήταν σλαβόφωνος. Και φτάνουμε αισίως στον 20ό αιώνα. Αρχίζουν τα σοσιαλιστικά κινήματα, δημιουργούνται τα πρώτα κομμουνιστικά κόμματα και στα Βαλκάνια, έρχεται το 1917 και η Οκτωβριανή Επανάσταση, γίνονται οι δύο Βαλκανικοί Πόλεμοι και η γεωγραφική περιοχή της Μακδονίας περνά σε Έλληνες το μεγαλύτερο κομμάτι που σχεδόν ταυτίζεται με την Αρχαία Μακεδονία, το δεύτερο στη Σερβία που αντιστοιχεί σήμερα στη π.ΓΔΜ, το τρίτο στη Βουλγαρία-Μακεδονία του Πιρίν- και ένα μικρούλι έχει και η …Αλβανία. ΟΙ σλαβόφωνοι πληθυσμοί μοιράζονται. Κι όσοι νοιώθουν Βούλγαροι πάει καλά. Όσοι όμως δεν νοιώθουν ή δεν έχουν ακόμα διαμορφώσει μια συγκεκριμένη εθνική συνείδηση και απομονωμένοι στα ορεινά μακεδονίτικα χωριά τους με τις πατριαρχικές τους οικογένειες και τα κλειστά τους σόγια,και το μόνο που τους συνδέει είναι η γη τους, το χωριό τους, που βρίσκεται στη Μακεδονία, τι γίνεται; Όλους αυτούς που άμα τους ρωτήσεις θα σου πουν ότι είναι μακεντόντσκι. Ε, λοιπόν έχω καταλήξει ότι αυτοί οι ορεινοί, απομονωμένοι μακεδονίτικοι σλαβικοί πληθυσμοί έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται το κλωτσοσκούφι διαφόρων ιδεολογιών, δεξιών και αριστερών, πλήρωσαν τους τυχοδιωκτισμούς και τις φιλοδοξίες και των λεγόμενων αυτονομιστών και των Βουλγάρων εθνικοκομμουνιστών [ ιδέα τους ήταν να κατεβάσει η Κομιντέρν στο νεοσύστατο ελληνικό κομμουνστικό κόμμα την γραμμή για «Ενιαία Ανεξάρτητη Μακεδονία», στο πλαίσιο μιας Βαλκανικής Κομμουνστικής Ομοσπονδίας» με τους Βούλγαρους «συντρόφους» να έχουν άλλες βλέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού τους].
Το αποτέλεσμα ήταν να ξεκινήσουν διώξεις από τις ελληνικές κυβερνήσεις διώξεις και των Ελλήνων κομμουνιστών και των σλαβόφωνων πληθυσμών της ελληνικής Μακεδονίας, οι οποίοι πλειοψηφούσαν στη Δυτική Μακεδονία ακόμα και μετά την εγκατάσταση των Ελλήνων προσφύγων μετά το 1923. Οι διώξεις κορυφώνονται κατά τη δικτατορία του Μεταξά. Στο μεταξύ δημιουργείται στα Βαλκάνια η Γιουγκοσλαβία , η οποία εμπεριέχει και την σημερινή π.Γ.Δ.Μ. Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως και στην Ελλάδα δημιουργείται ένα μεγάλο αντιστασιακό κίνημα και στη Γιουγκοσλαβία με επικεφαλής τον Τίτο και το γιουγκοσλαβικό κομμουνιστικό κόμμα. Μέσα στην αναμπουμπούλα σλαβόφωνοι αυτονομιστές από την ελληνική Μακεδονία αρχίζουν να επηρεάζουν τον εκεί κόσμο που έχει καεί η γούνα του από τις ελληνικές διώξεις. Ο ΕΛΑΣ κάνει το λάθος -αμάν πια αυτά τα λάθη – και δημιουργείται το ΣΝΟΦ ένα αντιστασιακό τάγμα σλαβόφωνων με επικεφαλής τον Ηλία Δημάκη [Γκότσε] που κάποια στιγμή τους παίρνει όλους σούμπιτους και τους περνάει στη Γιουγκοσλαβία. Με το που απελευθερώνεται η Γιουγκοσλαβία αρχίζουν να εμφανίζονται οι μεγαλοϊδεατισμοί του Τίτο , ο οποίος θέλει να γίνει ηγέτης πασών των Βαλκανίων. Κάνει μάλσιτα πρόταση στον Δημητρώφ, Γραμματέα του Β.Κ.Κ να …ενταχθεί η Βουλγαρία σε μια ευρύτερη γιουγκσολαβική ένωση, πράγμα που δεν γίνεταιαποδεκτό και αρχίζουν αυτοί οι δύο να ψιλοτρώγονται. Ακριβώς τότε ο Τίτο προχωρεί στην δημιουργία της Γιουγκοσλαβίας με τα ομόσπονδα κρατίδια και θέλοντας αφενός να φανεί καλός στους σλαβομακεδόνες εθνικιστές-αυτονομιστές αφετέρου να προλάβει τον Δημητρώφ να μην εντάξει εκείνη την περιοχή στη Βουλγαρία αφού ο δεύτερος θεωρεί τους κατοίκους της Βουλγαρους, κάνει την κίνηση Ματ και φτιάχνει την Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας. Με τον ελληνικό εμφύλιο τα πράγματα μπλέκονται ακόμα περισσότερο. Οι σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας συμμετέχουν εκόντες άκοντες στον Δημοκρατικό Στρατό, τα χωριά τους καταστρέφονται από τον Εθνικό Στρατό, πολλοί από αυτούς μεταπηδούν στην Λ.Δ.Μ και άλλοι φεύγουν είτε στην Τασκένδη, το μεγαλύτερο μέρος τους, είτε σε άλλες ανατολικές χώρες. Στο τέλος του ελληνικού εμφυλίου, το μίσος που έχουν προκαλέσει οι διώξεις και τα κυνηγητά το κλείσιμο των συνόρων, η απαγόρευση των σλαβόφωνων από τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις να επανέλθουν στις πατρογονικές τους εστίες, προκαλούν μια έξαρση εθνικιστικού και αλυτρωτικού ντελίριου στη Λ. Δ. Μ. Ξαναγράφεται η Ιστορία, τα σχολικά εγχειρίδια, η προπαγάνδα για την ταυτότητα τους αυξάνεται. Προς αυτήν την κατεύθυνση δραστηριοποιούνται κυρίως οι σλαβομακεδονικές οργανώσεις Αυστραλίας και Καναδά όπου έχουν μεταναστεύει πολλοί σλαβομακεδόνες της ελληνικής Μακεδονίας λόγων των εμφυλιακών διώξεων, ακούν Ελλάδα και την ταυτίζουν με τους «μοναρχοφασίστες», όπως έλεγαν τις ελληνικές εμφυλιακες κυβερνήσεις. Το ιδεολόγημα του μακεδονισμού με ρίζες αφενός στην Αρχαία Μακεδονία και αφετέρου στην μεσαιωνική Βουλγαρία θεριεύει.
Κι εμείς τι κάνουμε; ‘Η σχεδον σιωπούμε [βλέπε κρυφή συμφωνία Αβέρωφ -Ποπώφ το 1962 δε λέμε δεν μιλάμε δεν αναφέρουμε τίποτα περί του ζητήματος] ή βγάζουμε το άχτι μας στους σλαβόφωνους της ελληνικής Μακεδονίας, όσους είχαν απομείνει σε περιοχή Φλώρινας, Καστοριάς, Πέλλας με το να τους απαγορεύουμε να μιλάνε το ιδίωμά τους, να μην τραγουδάνε τα τραγούδια τους, να μην χορεύουν τους χορούς τους, να ζητάμε χαρτιά για όσους πάνε κι έρχονται από κει πάνω. Ό,τι βλακωδέστερο δηλαδή θα μπορούσε να γίνει.
Και έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Διαλύεται η Γιουγκοσλαβία που αποτελούσε το βολικό άλλοθι των ελληνικών κυβερνήσεων για να ρίχνουν πίσω το «μακεδονικό» ζήτημα και το 1991 η έως τότε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας – αν δείτε χάρτες παλιούς πριν το 1990 θα διαβάσετε ένα Μακεδονία που βγάζει μάτι- ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Και τότε, ως δια μαγείας, σαν τη κοιμωμένη βασιλοπούλα του παραμυθιού ξυπνάμε και όχι μόνον ξυπνάμε αλλά αρχίζουμε να ολοφυρόμαστε ότι μας παίρνουν τη Μακεδονία μας την ολοδική μας Μακεδονία και αυτό ΟΧΙ δεν θα το επιτρέψουμε.
Φυσικά δεν έχουμε ιδέα για τα όσα έχουν συμβεί εκεί πάνω αιώνες τώρα. Διότι είμαστε αγράμματοι και τζάμπα μάγκες. Ξέρουμε μόνον για τον Μέγα Αλέξανδρο και πέραν τούτου ουδέν. Το παράλογο είναι ότι εκείνοι που πρωτοστατούσαν και ετοιμάζονται να πρωτοστατήσουν πάλι είναι οι εξ αγχιστείας Μακεδόνες που θυμούνται την Μακεδονία όταν φοβούνται ότι κάποιος θα τους την πάρει. Διαφορετικά είναι μονον Πόντιοι ή Μικρασιάτες. [παιδιά αποφασίστε τί είστε]. Βέβαια τους καταλαβαίνω, σου λέει «χάσαμε τις πρώτες πατρίδες μας να χάσουμε και τη δεύτερη». Στη σφαίρα του ψυχολογικού και φαντασιωσικού βρίσκεται το πράγμα.
Για να πάμε όμως και στη γείτονα χώρα. Μετά την ανακήρυξη της χώρας ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ο τότε πρώτος Πρόεδρός της, σοσιαλιστής Κίρο Γκλιγκόρωφ – εκ χωρίου της Φλώρινας καταγόμενος- και αναγνώριζε την απολύτως σλαβική καταγωγή του λαού του και τα περί Αλεξάνδρου τα θεωρούσε παραμύθια και ήταν έτοιμος να υποχωρήσει στο θέμα της ονομασίας και να συμφωνήσει με την τότε Κυβέρνηση Μητσοτάκη μια κοινά αποδεκτή λύση, με σύνθετο ονομα κ.λπ. Αυτό ήταν το περίφημο πακέτο Πινέιρο που έδινε σε μας πολλά καλούδια και το ζήτημα θα έκλεινε μια χαρά. Και τότε άρχισαν οι πάσης φύσεως τζάμπα μαγκιές μας με πρώτο και καλύτερο τον «χαμουτζή» [έκφραση ημών των από πάνω για τους κάτω από το αυλάκι] και …..υπερεθνικόφρονα Υπουργό Εξωτερικών Α.Σαμαρά, ο οποίος κυριολεκτικά τα έκανε μαντάρα. Καπάκι και τα συλλαλητήρια με το σουρεάλ σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική» και ήρθε κι έδεσε με τον άλλον ….υπερπατριώτη Ανδρέα Παπανδρέου με το εμπάργκο του και τα λοιπά. Στο μεταξύ στη γείτονα χώρα φεύγει ο μετριοπαθής Γκλιγόρωφ -επιχείρησαν και να τον δολοφονήσουν- κι έρχεται το υπερεθνικιστικό κόμμα του Γκρούεφσκι – ο παππούς του επίσης από ένα χωριό της Φλώρινας- κι αρχίζουν εκεί τα μεγάλα πανηγύρια. Από τη μια η κυβερνητική διαφθορά στα ύψη και η φτώχεια του κοσμάκη στα βάθη και ο απροκάλυπτος αυταρχισμός επίσης, από την άλλη το απόλυτα χρυσωμένο χάπι της λεγόμενης αρχαιοποίησης. Δεν έχετε να φάτε παιδιά , πάρτε έναν τεράστιο άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου από τον οποίο κατευθείαν κατάγεστε. [ Πώς λέμε κατευθείαν διαδρομή; Έτσι] . Παίρνετε ελάχιστους μισθούς; Ναι αλλά για σκεφτείτε το ένδοξο αρχαιομακεδονικό σας παρελθόν κ.λπ κλ.π κλ.π. Δεν μπορεί η χώρα μας να σηκώσει κεφάλι, φταίνε αυτοί οι παλιοέλληνες που εκτος των άλλων έιναι και κατακτητές της Μακεδονίας μας. Αυτά μέχρι που και εκεί ο κόσμος έπαψε κάποια στιγμή να τρώει το μεγαλοαλεξανδρινό κουτόχορτο, ξεσηκώθηκε, και τέλος πάντων ξεκουμπίστηκαν οι υπερεθνικιστές . Η νέα Κυβέρνηση λοιπόν – πολύ συμπαθητικός μου φαίνεται ο Ζάεφ- θέλουν η χώρα τους να ξεκολλήσει επιτέλους και να προχωρήσει. Είναι ρεαλιστές και έτοιμοι για υποχωρήσεις. Ας μη θεωρούμε ότι είναι και γι αυτούς εύκολα τα πράγματα. Οι προηγούμενοι έχουν δηλητηριάσει πολύ κόσμο που αντιδρά. Αν δεν σταματήσουμε κι εμείς τις τζάμπα μαγκιές είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να λυθεί το ονοματολογικό. Μακεδόνες είναι και αυτοί, πάει και τέλειωσε. Σλάβοι μακεδόνες. Μακεντότσκι. Η Μακεδονία δεν είναι ΜΟΝΟΝ ελληνική. Είναι εις …τετραπλούν. Η Αρχαία ήταν αλλά από τότε έχουν περάσει 2500 χρόνια και βάλε. Έλεος!
Προσωπικά, θα προτιμούσα μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό -όπως είναι και το αληθές- έναντι όλων παρά τον χρονικό, π.χ Νέα Μακεδονία. Μέχρι πρότινος το σκεφτόμουν αλλά με έπεισε με παρέμβασή του ο Σταύρος Λυγερός οτι δηλαδή το «Νέα» δημιουργεί προϋποθέσεις συνέχειας άρα μπορεί και να καλλιεργήσει αλυτρωτισμούς. Διότι εντάξει με την σημερινή κυβέρνηση των σοσιαλιστών αλλά αν επανέλθουν καποια στιγμή οι εθνικιστές; Ας το σκεφτεί κι αυτό ο Νίκος Κοτζιάς. Και τέλος αν δεν λυθεί τώρα το ζήτημα θα φάμε μια χαρά το σημερινό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με όλα τα συμπαρομαρτούντα. Θα κρατήσουμε όμως ψηλά το κεφάλι της μαγκιάς μας που μόνον σε ήττες ιστορικά μας οδηγεί.
Άψογο, εμπεριστατωμένο και άκρως διαφωτιστικό ! Ντούγκα Ιωάννα
Άψογο, εμπεριστατωμένο και άκρως διαφωτιστικό !
Συμφωνώ με την περιγραφή όσο αφορά την ιστορία την πολιτισμική αλλά το ερώτημα που παραμένει είναι τη γίνεται με τον διακαή πόθο να έχουν διέξοδο στο Αιγαίο .Αυτό δεν το λυνη καμμιά ονομασία.Τωρα να μη ξεχνάμε ότι η απελευθέρωση της Μακεδονίας είναι έργο Ε.Βενιζελου και η οριστική χάραξη των συνόρων έγινε με τη μάχη του ΣΚΡΑ το 1918 και στρατό εθελοντές από Κρήτη κυρίως Μυτιλήνη και άλλα νησιά
Εάν το πρόβλημα “δεν το λύνει καμμιά ονομασία”, το επιχείρημα αυτό μπορεί να λειτουργήσει και προς την αντίθετη κατεύθυνση, αν όχι κυρίως προς αυτή: γιατί τότε να επιμένουμε στην ονομασία;
Θα μπουν στην ΕΕ και θα έχουν έξοδο στο Αιγαίο είτε ως τουρίστες είτε ως επιχειρηματίες.
Μας χρειαζόταν αυτή η περιεκτική και βιωμένη ιστορία επάνω στο θέμα αυτό μήπως και βάλουμε μυαλό…
Βλέποντας τα πράγματα από μια απόσταση, γεωγραφική και χρονική, η μονολεκτική ονομασία της γείτονος χώρας, “Μακεδονία”, έχει περάσει από καιρό στα μέσα μαζικής επικοινωνίας του εξωτερικού και, κατ’ επέκταση, στο πλατύ κοινό. Επομένως, οποιαδήποτε λύση με ένα σύνθετο όνομα (που θα είναι εύκολο να το προφέρεις και να το θυμηθείς, ώστε να αντικαταστήσει την παρούσα ονομασία με σχετική ευκολία), μια τέτοια λύση θα είναι σίγουρα μεγάλη βελτίωση από την παρούσα κατάσταση και υπέρ των συμφερόντων της χώρας μας.
Χρήστος Τσιάμης
Νηφάλια, ιστορικά τεκμηριωμένη και ρεαλιστική παρουσίαση του Μακεδονικού. Γι αυτό και τόσο χρήσιμη. Ευχαριστώ
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ, προσθεστε οτι για τον ΤΙΤΟ, ηταν και ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ αναγκη ο μακεδονισμος, και τους αλλαξε και τα επιθετα, για να μην θυμιζουν βουλγαρια…απο -ωφ..σε..-οσκι…(μονο σε λιγες οικογενειες, αφησε το -ωφ…οπως ο γκλιγκορωφ..)
Γιατι επι αγωνα Εξαρχιας, ΟΛΟΙ οι σλαβοφωνοι των Σκοπιων, ΑΜΕΣΩΣ ενεδωσαν.. (εν αντιθεσει με τους της ελληνικης μακεδονιας..)..ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, ΕΔΩΣΑΝ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ…
επρπε δηλ. μαχαιρι, να κοψει τους δεσμους με τον φυσει βουλγαρισμο-τους…και καλλιεργησε τα μαλα, τον μακεδονισμο, που δεν ηταν και σαν ορος, κατι εμτελως ξενο στον κοσμο-τους…απλα, απο εργαλειο, εγινε ιδεωδες…για την εξυπηρετηση Πολιτικων στοχευσεων, εφόλης της υλης…μικρης, και μακροπνοης…
Δεν την βγαζετε Republica Vardaska να τελειωνουμε ? Kι ο Βαρδαρης η Αξιος ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ειναι, τι πειραζει κι αν ειναι ποταμος ? Μηπως το Κογκο δεν πηρε το ονομα του απο τον ομωνυμο ποταμο ? Κι ο Νιγηρας επισης. Ακονη κι η Ινδια.. Την δικια μας Μακεδονια ας την βαφτισουμε …Αξιο-χωρα…
Θα συμφωνήσω με αυτή την -φαινομενικά “απλοική”- άποψη διότι πιστεύω πως η αλήθεια συχνά κρύβεται στην απλότητα, όπως άλλωστε και η ειλικρίνεια.
Το θέμα είναι ότι ένας ανάμεικτος βαλκανικός πληθυσμός, που αποτελείται κυρίως από Σλάβους, και ένα νεοσύστατο κρατίδιο μιας διαμελισμένης χώρας, σφετερίζεται μια ξένη ονομασία. Ξένη τόσο με την καταγωγή του όσο και με την ιστορία του, μόνο και μόνο επειδή λόγω πρόσφατων, σχετικά, ιστορικών συγκυριών, έτυχε να κατοικεί μια περιοχή, που για πολλούς αιώνες πριν εμφανιστούν εκεί, ονομαζόταν Μακεδονία απ τους Έλληνες κατοίκους της.
Αν προσπαθούν να ομογενοποιήσουν τον εντόπιό τους πληθυσμό και να πετύχουν μια επίπλαστη κοινωνική συνοχή διεκδικόντας έτσι μια θέση στην Ευρώπη, στην ιστορία, την καταγωγή και τα δικαιώματα (πνευματικά, υλικά, χωρικά κ.λ.π.) ενός ξένου λαού και μιας ξένης χώρας προς αυτούς όπως είναι η Ελλάδα, τότε αυτό συνιστά παράλογη διεκδίκηση και προσβολή.
Και δεν μπορώ να καταλάβω το όνομα Δημοκρατία των Σκοπίων γιατί τους χάλασε αρχικά και τι ακριβώς διεκδικούν εμμέσως με το όνομα Μακεδονία και για ποιό λόγο.
Η ιστορία σβήνεται, για να γραφτεί μια νέα, επειδή εξυπηρετεί πιο σκιώδη συμφέροντα (οικονομικά και γεωπολιτικά) απ αυτά που μας παρουσιάζουν και όχι γιατί πήρε ο πόνος κανέναν ειδήμονα για τον φτωχό λαό των Σκοπίων.
Θα ήταν σοβαρό λάθος, ωστόσο, να παρασυρθούμε πάραυτα σε φανατισμούς, αλυτρωτισμούς και κάθε είδους “ισμούς”. Όμως τα σύνορα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων αλλάζουν διαρκώς , ανάλογα με τις απαιτήσεις των εκάστοτε ισχυρών, και οχι των καιρών ή των λαών. Και αυτό συμβαίνει με δύο τρόπους, με ένα προφανή και με έναν αφανή.
Είναι αυτονόητο λοιπόν, όπως μου φαίνεται, ότι ο κυρίαρχος λαός μιας χώρας πρέπει να δώσει σαφή εντολή στην κυβέρνηση του για το τι επιδιώκει επάνω στο θέμα και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να υπακούσει στη Δημοκρατία και στο σύνταγμά της (αλήθεια πως αυτοαποκαλούνται οι Σλάβοι στο νέο τους σύνταγμα ?).
Απο κει και πέρα το πρόβλημα βρίσκεται σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, με δεδομένη βέβαια την αξιοπιστία των κυβερνήσεων που εμπλέκονται.
Και υπάρχουν μόνο δύο οδοί για να ακολουθήσουν οι ενδιαφερόμενοι, ο νόμιμος που προκύπτει από λαική εντολή και αυτός που “νομιμοποιείται”, λόγω άλλων συμφερόντων, με εξαγορά και βία κάθε είδους, απ αυτούς που κρατάνε το σύγχρονο μαχαίρι μιας πανάρχαιης πίττας, που δεν τους ανήκε ποτέ.
Δεν ξέρω αν το έχουμε πάρει χαμπάρι αλλά δεν είναι τι θα “βγάλουμε” εμείς. Λόγω της τζάμπα μαγκιάς που άρχισε επί Σαμαρά σήμερα όλη η υφήλιος (εφημερίδες, κανάλια, χάρτες, εγκυκλοπαίδειες, τουριστικοί οδηγοί, εμπορικοί κατάλογοι, διπλωμάτες, πρακτικά όλα τα κράτη του κόσμου περιλαβανομένων των ΗΠΑ, ΗΒ, Ρωσία και Κίνα – γινικά ο κόσμος) στους αποκαλούν Macedonia. Σκέτο.
Τώρα το μόνο που παίζεται είναι η επίσημη ονομασία, δηλ. τι θα αναγράφεται στα έγγραφα των διεθνών οργανισμών και στα διαβατήρια. Που πρακτικά κανείς δεν βλέπει. Π.χ. η επίσημη ονομασία του δικού μας κράτους είναι “Hellenic Republic” – είδε κανείς ποτέ μια διαφήμιση να προσκαλεί τον κόσμο να επισκεφτεί το “Hellenic Republic”; Ή είδε κανείς κάποια ετικέτα προϊόντος να γράφει “Made in Hellas”;
Με αρχή τον εθνικολαϊκισμό και πιθανό τυχοδιωκτισμό του Σαμαρά την πατήσαμε όσο χειρότερα γινόταν. Αντί να κάνουμε μεγάλα συλλαλητήρια θα έπρεπε να συζητάμε ποιοι ευθύνονται για αυτή την εθνική ήττα. Που εύκολα θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει. Π.χ. το 1993 όταν Owen και Vance πρότειναν την σλάβικη ονομασία “Nova Makedonija” εμείς αρνηθήκαμε. Και έτσι επιτρέψαμε να φτάσουμε σήμερα όλη η υφήλιος να χρησιμοποιεί το ελληνικό Macedonia.
Mια παρατήρηση κ. Χουζούρη: Στην ανάλυσή σας δεν υπάρχουν καθόλου οι Αλβανοί της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας που διαβάζουμε ότι αποτελούν το 35% του πληθυσμού.
Επίσης, δεν μας λέτε τίποτα για την τύχη, τελικά, των Ελλήνων της ΠΓΔΜ.
Νομίζω ότι αν κάνετε αυτές τις δυο συμπληρώσεις το άρθρο σας θα γίνει ακόμη καλύτερο.
Επίσης δεν μας λέτε ποια στάση κρατούν σήμερα στο θέμα ως ομάδα, εκτός από τους Μικρασιάτες συμπεριλαμβανομένων και των Ποντίων, οι γηγενείς Έλληνες της Μακεδονίας. Υποθέτω ότι η εκτίμησή σας για τη στάση των Ανατολικοθρακιωτών που έχουν εγκατασταθεί στη Μακεδονία είναι η ίδια που έχετε για τους Μικρασιάτες.
Τι θα λέγατε να ονομαστεί αυτή η χώρα Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (Δηλαδή όπως λεγόταν και πριν);
Πολύ αναλυτικό και ιστορικά χρήσιμο όλο το περιεχόμενο.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ: Προτείνω το όνομα και την ΠΡΟΦΟΡΑ του ονόματος ΝΟΒΑ ΜΑΚΕΤΟΝΣΚΙ.ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Η ΠΡΟΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ 100% σερβικη.Ολα τα άλλα ειναι εκ του πονηρού……Επαναλαμβάνω ΜΑΚΕΤΟΝΣΚΙ! Είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει….Απλά πράγματα απλές εξηγήσεις…..
Απλά, και ρατσιστικά πράματα.
Ποιος νομίζεις ότι είσαι, να επιβάλλεις σε δύο εκατομμύρια ανθρώπους να ονομάζονται με έναν τρόπο που δεν τους αρέσει;
Μήπως σε ρώτησαν;
Σύνθετο όνομα με χρονικό προσδιορισμό, που εκ των πραγμάτων θέτει τελεσίδικο γεωγραφικό όριο στο νέο κράτος (ενώ η Βόρεια Μακεδονία ηχεί ανολοκλήρωτη – σαν τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα), μου φαίνεται ο καλύτερος συμβιβασμός, ώστε από δω και πέρα να υπάρχει μια εποικοδομητική και αμοιβαίως οφέλιμη γειτνίαση. Ακόμα η Νέα Ζηλανδία δεν διεκδικεί την παλαιά της Ολλανδίας. Η Νεα Υόρκη δεν διεκδικεί την Υόρκη της Αγγλίας, ή η New Hampshire, η New Jersey κ.ο.κ. Απο την Παλαιά η “Νέα” χωρίζεται απόλυτα πιστεύω, και στα μάτια της διεθνούς κοινότητας. Όταν το όνομα της χώρας αποκτά πολλές συλλαβές (βλ. Παπαδεοδώρου Φαίδων: “Τι θα λέγατε να ονομαστεί αυτή η χώρα Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”), ο κόσμος απλοποιεί το όνομα, στην προκειμένη περίπτωση: “Μακεδονία”, όπως ισχύει σήμερα καλή ώρα (ποιος, π.χ., λέει “Ἡ Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας”;). Καλύτερα το “New Macedonia”, που πιθανόν θα περάσει σε ευρύτερη χρήση διεθνώς. Θα γκρινιάζουν λίγο στην αρχή οι ντόπιοι της ΦΥΡΟΜίας, αλλά με τα χρόνια θα το χωνέψουν.
Κυρία Χουζούρη, συγχαρητήρια για το θαυμάσιο άρθρο! Προσωπικά θα προτιμούσα τον όρο Νέα Μακεδονία γιατί δηλώνει μια νεόκοπη χώρα, διαφορετική από την Αρχαία Μακεδονία. Οι όροι Άνω, Βόρεια κλπ κατά την γνώμη μου είναι πιο ευάλωτoi σε αλυτρωτικές διαθέσεις για την ένωση της Ανω με την Κάτω ή της Βόρειας με την Νότια.
Συμφωνω απολυτα με το αρθρο και πιστευω,οσοι τυχεροι το διαβασουν,ν ανοιξουν τα ματακια τους και να αποβαλουν την πατριδοκαπηλια,που στις μερες μας εχει παρει διαστασεις…………..επιδημιας!!
Μονο θα ηθελα κατι να πω,που το ακουσα απο συνταξιουχο αστυνομικο της Γιουγκοσλαβιας του Τιτο,πως ηταν απαγορευμενο να προσδιοριζεται κανεις σαν Μακεδονας τοτε και οσοι συλλαμβανονταν τον ετρωγε η …………μαρμαγκα!! Επρεπε να αποκαλεισαι Γιουγκοσλαβος.Το ο,τι οι αρχες επι Τιτο επεβαλαν σ οσους απο τους αγωνιστες του ΕΛΑΣ,με καταγωγη,απο τους νομους,Φλωρινας Καστοριας και Πελλας και γυριζαν στα Σκοπια, οι περισσοτεροι απο την Τασκενδη αυτο το κανανε,γιατι πολλοι απ αυτους,μεσα σ αυτους και η θεια μου,δεν ειχαν κανενα στοιχειο,που αποδεικνυε τη ταυτοτητα τους και μαλλιστα τους εβαζαν επιθετα με οφ στο τελος και οχι με ( σκι ).Αυτα γιατι τα γνωριζω απο πρωτο χερι!!
Εξαιρετική ανάλυση. Εν ολίγοις, salad Macedoine.
Πολύ καλό άρθρο. Αλλά δύσκολα ακούς νηφάλιες απόψεις. Δυστυχώς μετά το συλλαλητήριο θα ακούγονται άλλα και η μη λύση θα γίνει μόνιμη λύση…
BRAVO!!!!!
Εξαίσιο άρθρο. Μπράβο
Εξαιρετική ανάλυση.
Μπραβο κα Χουζουρη. Νηφάλια, κριτική ματια, όαση μέσα στους φανατισμούς και στις κραυγές
Προσωπικά, αντιλαμβάνομαι ότι , εδώ που φτάσαμε, είναι σχεδόν αναπόφευκτη η με κάποιο τρόπο χρήση του όρου Μακεδονία για την ονομασία της χώρας δίπλα μας με την οποία έχουμε να μοιράσουμε και να μοιραστούμε!
Επί πλέον, δε διαφωνώ με τα ιστορικά στοιχεία που παρατέθηκαν…. αν και είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν πολλοί διαφωνούντες διότι δεν έχει ακόμη βρεθεί ο τρόπος της καθιέρωσης/αποδοχής της μίας “ορθής” ιστορίας, …
Θέλω όμως να σταθώ, κατά τη γνώμη μου, επί της ουσίας: Έχει κανείς την εντύπωση ότι η διαπραγμάτευση θα γίνει με όρους ιστορίας? Όχι, φυσικά! Κάθε άλλο… Άρθρα σαν αυτό της κυρίας Χουζούρη είναι πολύτιμα για την ενημέρωση του κόσμου σε χρόνους ουδέτερους, εάν υπάρχουν τέτοιοι!
Σχετικά με το Μακεδονικό έχω εμπιστοσύνη στον ψύχραιμο διπλωμάτη Κοτζιά και καμία στους λαμπρούς ιστορικούς που μελέτησε η κυρία Χουζούρη, οι οποίοι θα μπορούσαν κάλλιστα είναι σύμβουλοί του, αλλά ως εκεί!
«Η αλήθεια είναι ότι ζούμε μέσα στην κουλτούρα του μεταμοντερνισμού και γι’ αυτόν τον λόγο η αβασάνιστη απόρριψή του είναι αδύνατη, ακριβώς όπως ο εξίσου αβασάνιστος εορτασμός του είναι αυτάρεσκος και λανθασμένος» (Jameson).
Επιτέλους! Η αλήθεια χωρίς φανατισμούς και πατριδοκαπηλεία!
Εξαιρετικό. Εναυσμα για περισσότερη μελέτη
Λείπουν πολλά στοιχεία.και η γνώμη σας όπως αναφέρθηκε παραπάνω.τα εδάφη αυτά πάρθηκαν με αίμα.εγω είμαι Πόντιος αλλά γεννήθηκα στην Μακεδονία και μένω στο Ρουμλούκι και βάση τεστ dna ειμαι Έλληνας από Έλληνες γονείς.Στο οποίο ζουν γηγενείς Μακεδόνες Έλληνες που βοήθησαν στον μακεδονικό αγώνα.Σημασια δεν έχει ότι σας έδιωξαν το 1913 από την Βουλγαρία και τα βάζετε με αρχαιότερους Έλληνες που κυνηγήθηκαν από τους Τούρκους ούτε που δεν πέτυχε η κομμουνιστική προπαγάνδα για την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας.Επισης δεν αναφερεστε στους βουλγαρους εποικους που γεμιζαν τα ελληνικα χωρια με την βια .Σημασια έχει να γίνει κάτι τώρα έστω και αργά.Να άλλαξει το Σύνταγμα τους.ολοι μας φταίμε για την κατάσταση αυτή.μια ειρηνική λύση θα είναι η καλύτερη.Αλλα ποιος τολμά να αναγνωρίσει μειονότητες όταν κυριαρχεί γύρω μας ο αλυτρωτισμός; δύσκολο πρόβλημα για γερούς λύτες.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της κυρίας Χουζούρη, όλοι οι λαοί που πέρασαν ανά τους αιώνες από την Ελλάδα ως κατακτητές και κατόρθωσαν να παραμείνουν για αιώνες σε εδάφη τα οποία έλαβαν το όνομα τους από τους Έλληνες, ανήκουν από την αρχαιότητα στους Έλληνες και ταυτίστηκαν με το ελληνικό έθνος, λόγω του υψηλού πολιτισμού που διαμορφώθηκε σε αυτά από τους Έλληνες, έχουν δικαίωμα να σφετερίζονται ελληνικά ονόματα (και κατ΄επέκτασιν εδάφη, καθώς όποιος προσποιείται ότι το οποιοδήποτε όνομα περιέχει τον όρο Μακεδονία δε συνδέεται με τα εδάφη ολόκληρης της Μακεδονίας κλείνει τα μάτια του στην πραγματικότητα) και οφείλουμε εμείς οι Έλληνες να αποδεχτούμε την παρουσία τους και την ταυτότητα που προέκυψε από αυτήν την καταπάτηση των ελληνικών εδαφών. Τότε θα πρέπει να αποδεχτούμε την ύπαρξη όχι μόνο Σλαβομακεδόνων, αλλά και Βουλγαρομακεδόνων, Αλβανομακεδόνων, Τουρκομακεδόνων, Τουρκοθεσσαλών, Τουρκοηπειρωτών, Τουρκοπελοποννήσιων, Τουρκοκρητικών, Αραβοκρητικών, αλβανοτσάμηδων, Βενετοκρητικών και άλλων πολλών περαστικών ανά τους αιώνες.
Μια διευκρίνηση. Δεν εδιωξαν εμένα από τη Βουλγαρία. Το Μελένικο στο οποίο αναφέρθηκα ανήκε έως το 1913 [Συνθήκη του Βουκουρεστίου] στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στο τμήμα της Μακεδονίας του Πιρίν. Μετά τον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο ανάμεσα σε Ελλάδα, Σερβία από τη μια πλευρά, Βουλγαρία από την άλλη, η Μακεδονία του Πιρίν και το Μελένικο επιδικάστηκαν απο τις τότε Μεγάλες Δυνάμεις στην Βουλγαρία και οι Μελενίκιοι αποφάσισαν να φύγουν για να μην περάσουν στους Βουλγαρους από τους οποίους η περιοχή τους είχε πάθει πολλά. Επίσης κανείς δεν είπε ότι οι Πόντιοι δεν είναι Έλληνες μάλλον πρέπει να διαβάσετε προσεχτικότερα το κείμενό μου.
Προς αγαπητούς Ποντίους και λοιπούς, κανένας δεν σας κατηγόρησε ότι δεν είστε Έλληνες (Greeks δηλαδή ) απλώς δεν είστε Μακεδόνες αλλά καλοδεχουμενοι πρόσφυγες και απόγονοι αξιοσέβαστοι. Και εγώ εξαλλου μισός θεσσαλος και μισος αρβανίτης εκ Μοσχοπολης προσφυγας Γαβριωτης και Αθηναίος χαμού της ντο Μακεδων εξ αγχιστείας. Συγχαρητήρια στην κ. Χουζούρη για την αναδρομη όσοι το αμφισβητούν ένα ταξιδάκι Πέλλα Καστοριά Φλώρινα για να ακούσουν τη ζωσα ιστορία. Εύχομαι η φωνη της συγγραφέα να ακουστεί και σε μέσα με ψηλότερη ακροαματικοτητα.
Η δική μου άποψη είναι ότι Βόρεια Μακεδονία είναι μια καλή ονομασία γιατί γεωγραφικά στέκει, αλλά και Νέα Μακεδονία είναι καλή.
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Όσο για το ποια θα ήταν η καταλληλότερη ονομασία, σχετικά με τον γεωγραφικό προσδιορισμό, εμένα μου κάνει ως την πιο επικίνδυνη επιλογή. Κάτι σαν το Βόρεια Ιρλανδία, Ανατολική/Δυτική Γερμανία, Βόρεια/Νότια Κορέα κλπ. Ακόμα και αν πρόκειται για διαφορετικές χώρες με διαφορετικές κουλτούρες, καλλιεργείται η συνείδηση στον κόσμο πως υπάρχει και ένα αποκομμένο νότιο έδαφος που τους στερείται και κάποτε θα το πάρουν πίσω. Θα αναφέρω κάτι σχετικό που μου έκανε εντύπωση. Σε πρόσφατη κουβέντα που είχα με φίλο Ιρλανδό σχετικά με το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Euro2016, μου έκανε εντύπωση που ο φίλος ένοιωθε ιδιαίτερα χαρούμενος και περήφανος που η χώρα του εκπροσωπούταν στο πρωτάθλημα από δύο ομάδες, αυτή της «Δημοκρατίας της Ιρλανδίας» και αυτή της «Βόρειας Ιρλανδίας». Προφανώς ακόμα και αν η Βόρεια Ιρλανδία αποτελεί και αποτελούσε ανέκαθεν τμήμα ενός άλλου κράτους, του Ηνωμένου Βασιλείου, κατά όμοιο τρόπο όπως και η Μακεδονία της Ελλάδας, ωστόσο για τους Ιρλανδούς συνειδησιακά αποτελεί δικό τους έδαφος. Για τον λόγο αυτό προσωπικά προτιμώ τον χρονικό προσδιορισμό σε σύνθετη ονομασία.
http://www.capital.gr/me-apopsi/3268320/makedoniko-mia-psuxraimi-analusi-ton-protaseon-nimits
“Όσον αφορά τα κριτήρια της διαφοροποίησης και ταυτότητας, φοβάμαι ότι η ονομασία “Νέα Μακεδονία” έχει αμφίσημη έννοια. Μία ερμηνεία που μπορεί να αποδοθεί είναι ότι ο όρος “Νέα Μακεδονία” υποδηλώνει κάτι καινούργιο που δεν υπήρχε στο παρελθόν. Κάτι τέτοιο ισχύει στην πραγματικότητα δεδομένου ότι η πΓΔΜ δημιουργήθηκε το 1944 και έγινε ανεξάρτητο κράτος για πρώτη φορά το 1991. Υπό την έννοια αυτή, η πρόταση φαίνεται ότι οριοθετεί το σλαβικό στοιχείο και προσδίδει μια σαφή χρονολογική διάκριση μεταξύ των Σλάβων και των αρχαίων μακεδόνων.
Υπάρχει όμως και η αντίθετη ερμηνεία, η οποία βασίζεται στον απλό λογισμό ότι στην πράξη είθισται το “νέο” να διαδέχεται το “παλιό”, και πολλές φορές το “νέο” αποτελεί συνέχεια και βελτιωμένη έκδοση κάτι πεπερασμένου. Προφανώς, η ερμηνεία αυτή δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.
Κάτι παρόμοιο ισχύει όσον αφορά την ταυτότητα και τη γλώσσα των Μακεδονοσλάβων. Συγκεκριμένα, από την μία πλευρά, οι όροι “New Macedonian” και “New Macedonian language” θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως έννοιες καινούργιες που δεν υπήρχαν στο μακρινό παρελθόν και συνεπώς όταν π.χ. αναφέρεται ένας ξένος σε “New Macedonian language” να εννοεί ότι η γλώσσα αυτή δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική διάλεκτο που μιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες. Από την άλλη μεριά όμως, όπως η νέα ελληνική γλώσσα αποτελεί συνέχεια των αρχαίων ελληνικών, έτσι για κάποιους η “νέα μακεδονική γλώσσα” μπορεί να θεωρηθεί συνέχεια της γλώσσας που μιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες. “
I used an internet translator to read this text, since i don’t speak greek. It’s a good article. Very honest and real. It shows that there are people who use their brains and are not into stupid nationalism. I am from the Republic of Macedonia (as we call it) and i have a lot of Greek friends, and there were never problems between us. I hope the problem with the name will be finally settled and we can live like real neighbors without problems. 27 years of hostility must end. Although this will be very hard to overcome, we must do it. We can’t live in history and the past forever. We have to live in the present and move foreword.
Peace!
Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο και διαφωτιστικό. Πολλά αγνοούμε από την πρόσφατη ιστορία. Μόνο ένα σημείο δεν καταλαβαίνω όπου αναφέρεστε στους Πόντιους και Μικρασιάτες. Ξεκινάτε σχεδόν μ’ αυτό και παρακάτω θέτετε ερώτημα για το τι αισθάνονται ότι είναι τελικά. Προφανώς, γνωρίζετε καλά την τοπική ιστορία αλλά αντιμετωπίζετε κάπως γενικευμένα αυτά που δεν γνωρίζετε. Η συζήτηση για το ποιος είναι γνήσιος “κάτι” είναι μεγάλη και ίσως δεν οδηγήσει ποτέ πουθενά. Ωστόσο γιατί αναρωτιέστε κάτι τέτοιο σε ένα άρθρο άσχετο με την προέλευση άλλων Ελλήνων; Αυτοί μόνο διαμαρτύρονται για το όνομα Μακεδονία; Θεωρώ ότι υποβαθμίζετε όλο αυτό που μας παρουσιάζετε αναφερόμενη σ’ αυτό. Και για να μην παρεξηγηθώ είμαι κατά των συλλαλητηρίων αυτών και συμφωνώ εν μέρει μαζί σας για την ονομασία. Γενικότερα, είμαι Πόντια και Ελληνίδα αλλά θεωρώ ότι είμαι απλά άνθρωπος του πλανήτη γη.
slavomacedonia ΕΝΩΜΕΝΗ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΝΟΗΜΑ ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΙΛΑΜΕ .
Με συγκίνησε το άρθρο γιατί είναι γραμμένο από κάτω. Με νηφαλιότητα …
Πολλές οι αλήθειες του.
Εξαιρετικό! Διαφωτιστικό! Με λίγα λόγια όλη η ιστορία! Σε ευχαριστώ!
Σου βάζω 9 στα 10…. υπέροχο άρθρο.