Του Γ.Ν.Μπασκόζου. Μιλάω με έναν φίλο στη Θεσσαλονίκη και μου λέει «έμαθες τα κρατικά λογοτεχνικά βραβεία;». «Όχι», απαντώ, “δεν υπάρχει ανακοίνωση”. «Μα, τα ξέρουν όλοι» – και μου τα λέει. Πάω σε μια εκδήλωση βιβλίου με πλησιάζει φίλος και μου λέει «Έμαθες φαντάζομαι ότι ο φίλος σου τάδε πήρε το κρατικό.» Διαπιστώνω μιλώντας και με άλλους ότι όλοι τα γνωρίζουν. Παίρνω τηλέφωνο έναν βραβευμένο. «Μα με πήραν για τα συχαρίκια μόλις έληξε η συνεδρίαση» , μου λέει. Μέχρι να κάτσω να γράψω αυτό το άρθρο άλλοι δυο – τρεις μου επιβεβαιώνουν ότι πάντες οι σχετικοί με το σινάφι του βιβλίου γνωρίζουν αυτό που δεν ανακοινώνει το υπουργείο Πολιτισμού. «Γιατί αργεί», ρωτώ. «Έ. Μέχρι να καθαρογραφεί η απόφαση», είναι η απάντηση.
Το υπουργείο Πολιτισμού έχει ευθύνη γιατί αφήνει να φτάσει το 2017 για να ανακοινώσει τα κρατικά λογοτεχνικά βραβεία του έτους 2014! Βρίσκεται τρία χρόνια πίσω. Και τέλος πάντων αφού η επιτροπή καταλήγει στις αποφάσεις της γιατί το υπουργείο επιλέγει να οχυρωθεί πίσω από τη γραφειοκρατία και αφήνει να διαρρέουν οι αποφάσεις της επιτροπής ; Ο Νίκος Μπακουνάκης έγραφε σχετικά πρόσφατα στο Βήμα : «Τα κρατικά λογοτεχνικά βραβεία είναι από τους παλιότερους θεσμούς στον χώρο του πολιτισμού (περισσότερο από μισό αιώνα) αλλά πολύ σπάνια το κράτος τα περιέβαλε με το κύρος της τελετουργίας και της κανονικότητας. Σήμερα είναι η πιο μαύρη περίοδός τους. Σχεδόν απαξιωμένα από το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού». Γιατί τα βραβεία συμβολίζουν κάτι σημαντικό, την αριστεία στα γράμματα και γι αυτό έχουν ένα τελετουργικό που πρέπει να τηρείται για την προάσπιση του ίδιου του κύρους τους. Κάποιος να τους συνεφέρει! Να πάψουν να υπονομεύουν τον ίδιο τον θεσμό και να τον υποβιβάζουν σε μια γραφειοκρατική ρουτίνα. Γιατί οι βραβευμένοι δεν φταίνε σε τίποτα. Το βραβείο τούς αξίζει και θέλουν να το χαρούν, αλλά όχι κι έτσι.
Ποια είναι τα Βραβεία
Τα λογοτεχνικά κρατικά βραβεία της χρονιάς 2014 εντούτοις είναι πολύ καλά βραβεία. Το Μεγάλο Βραβείο για το σύνολο του έργου του απονέμεται στον Ηλία Χ.Παπαδημητρακόπουλο. Ένα δίκαιο Βραβείο γι αυτόν τον εν μέρει Ηλείο εν μέρει Πάριο ταξιδευτή της μικρής φόρμας. (Τον Η.Χ.Παπαδημητρακόπουλο είχε τιμήσει για το έργο του και ο Αναγνώστης). Βραβείο μυθιστορήματος απονέμεται στην πολυβραβευμένη «Νίκη» (Πατάκης) του Χρίστου Χωμενίδη. (Βραβευμένος και από Αναγνώστη ). Βραβείο ποίησης στη Ζέφη Δαράκη για τη συλλογή «Η σπηλιά με τα βεγγαλικά (Νεφέλη). Βραβείο Διηγήματος στον Αντρέα Μήτσου για τη συλλογή «Η εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια» (Καστανιώτης). Βραβείο δοκιμίου η συντάκτης μας Κατερίνα Σχινά για το ιδιαίτερο «Καλή και ανάποδη»(Κίχλη). Βραβείο Χρονικού- μαρτυρία στο δοκίμιο (και όχι χρονικό που θέλει η επιτροπή κρίσης ) του Νίκου Μπακουνάκη «Δημοσιογράφος ή ρεπόρτερ» (Πόλις). Και πρωτοεμφανιζόμενοι ο διηγηματογράφος και συνεργάτης μας Χρήστος Κυθρεώτης για τη συλλογή «Μια χαρά» (Πατάκης) και η ποιήτρια Μαρία Φίλη για τη συλλογή «Το πιο παράξενο απόκτημα των εντόμων» (Μελάνι)(Βραβευμένη και από Αναγνώστη).
