Διαβάζω στο facebook. «Η Ελλάδα έβγαλε και συνεχίζει να βγάζει εξαιρετικούς συγγραφείς. Ωστόσο, λίγο το καλοπληρωμένο marketing – τι όμορφη ελληνική λέξη– των εκδοτικών οίκων του εξωτερικού και λίγο η ξενομανία (!) που μας πιάνει τους Έλληνες πού και πού, έχουμε κατασκηνώσει στα ράφια της «ξενόγλωσσης- υποθέτουμε πως εννοεί της μεταφρασμένης – λογοτεχνίας» και δεν λέμε να κουνήσουμε.
Το ελληνικό βιβλίο, βέβαια, συνεχίζει να εκδίδεται. Άλλωστε, όσο καλή κι αν είναι μια μετάφραση δεν μπορεί σε τίποτα να φτάσει σε γλωσσικό πλούτο ένα κείμενο γραμμένο από μιας αρχής στην ελληνική – κανείς δεν αμφιβάλλει ότι υπάρχουν καλοί Έλληνες συγγραφείς, αλλά τι σημασία έχει; Μόνον Έλληνες συγγραφείς υπάρχουν και πρέπει να περιοριστούμε σ’ αυτούς; Και οι μεταφράσεις των Ελλήνων μεταφραστών; Σ’ αυτές χάνεται ο πλούτος της γλώσσας μας; Γιατί η μετάφραση είναι δημιουργία με γλωσσικό πλούτο. Επιπλέον πώς διασφαλίζεται ότι η γλώσσα του ελληνικού πρωτοτύπου είναι πιο πλούσια;
Κι επειδή η λογοτεχνία είναι πολιτισμός κι επειδή, όπως κινούνται τα πράγματα, ίσως είναι η μόνη κληρονομιά που θα αφήσουμε στα παιδιά μας, – παρόλα τα ελληνικά στραβά, δεν κληρονομούμε μόνο λογοτεχνία στα παιδιά μας. Ο πολιτισμός έχει πολύ περισσότερες εκφράσεις από τη λογοτεχνία, το …………………. (ξενόγλωσσος τίτλος περιοδικού) συμμετέχει στην κίνηση των εκδόσεων ……….. με σύνθημα «Στηρίζω τον ελληνικό πολιτισμό-διαβάζω Έλληνες συγγραφείς». – που θυμίζει άλλες εποχές όταν επέλεγαν βιβλία συγγραφέων ανάλογα με την εθνική τους καταγωγή.
Το σύνθημα θα είχε μεγαλύτερη δύναμη αν έλεγε «Στηρίζω τον πολιτισμό- Διαβάζω». Ο πολιτισμός είναι πολιτισμός για όλους.
Αχταρμάς ιδεολογικού λαϊκισμού!
Υπεύθυνο για το σχόλιο: το μαύρο φίδι
