Μια λαμπρή βραδιά

0
133

Της Έλενας Χουζούρη. 

Παλιές λαμπρές νύχτες θύμισε η προχθεσινή βραδιά της συναυλίας της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Ισραήλ  στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τότε που ζούσε ακόμη ο Ζούμπιν ΜέταΧρήστος Λαμπράκης και η κρίση ήταν μια λέξη εξορισμένη από το ελληνικό λεξιλόγιο. Τι τέως πρίγκιπες και πριγκίπισσες, τι τέως βασιλείς – Κωνσταντίνος και Άννα Μαρία στο πρώτο πλάνο, λέγεται μάλιστα ότι ο τέως ήταν  ο ανώνυμος χορηγός της συναυλίας- τι εκπροσώπους της οικονομικής ελίτ της χώρας , τι καλοντυμένος κόσμος, τι δημοσιογράφοι και γενικώς, είχα καιρό να δω να μην υπάρχει ούτε μία θέση άδεια στη  μεγάλη συναυλιακή  αίθουσα του Μεγάρου. Ευτυχώς που δεν ήταν στην Αθήνα κάποιος από την περίφημη τρόικα γιατί θα σιγουρευόταν ότι είμαστε τουλάχιστον πάμπλουτοι….Το μόνο που βρήκα κάπως ενοχλητικό ήταν τα υπερβολικά μέτρα ασφαλείας και ελέγχων, γεγονός  ασυνήθιστο για τα ήθη του Μεγάρου αλλά και για τα ελληνικά γενικότερα. Δεν νομίζω ότι οι Ισραηλινοί έχουν τόσους και μάλιστα φανατικούς εχθρούς στην Ελλάδα. Από μιαν άποψη βέβαια μπορεί να έχουν και δίκαιο με τόσα που έχουν τραβήξει. Ανεξάρτητα όμως από τους ελέγχους, η συναυλία ήταν εξαιρετική, η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ υψηλού επιπέδου και ο 77χρονος Ζούμπιν Μέτα αντάξιος της μεγάλης  φήμης του. Πρώτη φορά είδα μαέστρο να διευθύνει χωρίς παρτιτούρες. Η Φιλαρμονική του Ισραήλ είχε επιλέξει δύο εκ διαμέτρου αντίθετους συνθέτες, και ως εποχή, και ως ιδιοσυγκρασία και ως μουσική σχολή. Μότσαρτ από τη μια –Συμφωνία αρ. 41 «του Διος»-Μάλερ από την άλλη -5η Συμφωνία. Και τα δύο έργα όμως –του Μότσαρτ στο πρώτο μέρος του Μάλερ στο δεύτερο- έδεσαν κάτω από την μπαγκέτα του Ζούμπιν Μέτα που διηύθυνε με νεύρο τους εξαιρετικούς μουσικούς της ορχήστρας. Αποτέλεσμα, μια απολαυστική και υψηλής ποιότητας βραδιά

Προηγούμενο άρθροΑγάπη μου, συρρίκνωσα το δημόσιο
Επόμενο άρθροΜεθεόρτιο ή Lyrica

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ