συνέντευξη στην Έλενα Χουζούρη.
Πρόσφατα ο Guardian δημοσίευσε ένα ιδιαίτερα εγκωμιαστικό άρθρο για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, επισημαίνοντας τόσο την κεφαλαιώδη πολιτιστική του προσφορά στην Ελλάδα όσο και την διεθνή καταξίωσή του, ως ένας από τους πιο σημαντικούς, σύγχρονους, υψηλών προδιαγραφών, χώρους πολιτισμού στην Ευρώπη. Δεν παρέλειψε όμως η έγκριτη αγγλόφωνη εφημερίδα να τονίσει και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα τα οποία το Μέγαρο Μουσικής εξακολουθεί να αντιμετωπίζει, καθώς και τον πιθανό, στο εγγύς μέλλον, κίνδυνο να υποβαθμιστεί το πολιτιστικό του προφίλ και ως εκ τούτου και η πολιτιστική του προσφορά. Επειδή τα όσα δήλωσε κατά την, καθυστερημένη, παρουσίαση του φετινού καλλιτεχνικού προγράμματος του ΜΜΑ, η Υπουργός Πολιτισμού, κυρία Λυδία Κονιόρδου, μάλλον συσκότισαν περισσότερο παρά φώτισαν τα τεκταινόμενα, ο Αναγνώστης απευθύνθηκε στον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής, Μίλτο Λογιάδη, ο οποίος και ανταποκρίθηκε με την συνέντευξη που ακολουθεί.
Πριν την συνέντευξη όμως, θεώρησα σωστό να αναφερθώ με λίγα λόγια στο ιστορικό της δημιουργίας του ΜΜΑ, κι αυτό γιατί, από κάποια σχόλια αναγνωστών μας, σε παλαιότερα σχετικά άρθρα, διαπίστωσα μια σχετική άγνοια έως και παραπλάνηση. Τα ιστορικά στοιχεία λοιπόν μας πληροφορούν ότι: Η έμπνευση για τη δημιουργία ενός πολυδύναμου πολιτιστικού κέντρου με άξονα την κλασική μουσική και την όπερα ανήκε στην διεθνούς φήμη λυρική καλλιτέχνιδα Αλεξάνδρα Τριάντη, η οποία μαζί με τον Λάμπρο Ευταξία είχαν την πρωτοβουλία για την ίδρυση του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής» το 1953. Μέλος του Συλλόγου ήταν από τότε και ο Χρήστος Δ. Λαμπράκης, γνωστός λάτρης της κλασικής μουσικής και της όπερας. Η πρώτη οικονομική ενίσχυση προς τον Σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής» με σκοπό την ανέγερση του Μεγάρου, προέρχεται από τον διεθνούς φήμης Έλληνα μαέστρο Δημήτρη Μητρόπουλο, ο οποίος προσέφερε τα έσοδα από τις συναυλίες που έδωσε στην Αθήνα το 1955 με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης. Το 1957 παραχωρείται στον Σύλλογο από το ελληνικό Δημόσιο το οικόπεδο για την ανέγερση του Μεγάρου. Ο Σύλλογος, δια του τότε Προέδρου του Λάμπρου Ευταξία και του Ιδρύματος Δεκόζη-Βούρου, χρηματοδοτεί τις μελέτες, τη διαμόρφωση του οικοπέδου και την ανέγερση του σκελετού μπετόν του κτιρίου. Το 1977, μετά τον θάνατο της Αλεξάνδρας Τριάντη, Πρόεδρος του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής» εκλέγεται ο Χρήστος Λαμπράκης. Το 1981, μετά από μια περίοδο διακοπής των εργασιών, υπογράφεται με το ελληνικό Δημόσιο η σύμβαση για την ίδρυση του «Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών» (ΟΜΜΑ), στον οποίο ο Σύλλογος δώρισε το υπό ανέγερση Μέγαρο Μουσικής, καθώς και σημαντικής περιουσιακά του στοιχεία, τα εισοδήματα από τα οποία προορίζονταν για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών του. Το ελληνικό Δημόσιο ανέλαβε την αποπεράτωση του έργου και τη χρηματοδότηση της λειτουργίας του Μεγάρου, η διοίκηση του οποίου συμφωνήθηκε από κοινού, ήτοι από τον Σύλλογο και το ελληνικό Δημόσιο. Παράλληλα, ο Σύλλογος ανέλαβε την ενίσχυση του ΟΜΜΑ με σημαντικές ιδιωτικές χορηγίες, ενώ το Ίδρυμα Δεκόζη-Βούρου συνέχισε να καλύπτει μέρος των λειτουργικών δαπανών του.Τον Μάρτιο του 1991 εγκαινιάζεται το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με την μεγάλη Αίθουσα των Φίλων της Μουσικής. Ακολουθούν τα εγκαίνια της Αίθουσας Δημήτρης Μητρόπουλος, τον Σεπτέμβριο του 1991.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, εγκαινιάζεται η νέα πτέρυγα του Μεγάρου [Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο και άλλες μικρότερες αίθουσες καθώς και το τριώροφο υπόγειο γκαράζ]. Για την ανέγερση αυτού του νέου κτηριακού συγκροτήματος , ο ΟΜΜΑ προχώρησε σε δανεισμό για τον οποίο υπέγραψε ως εγγυητής το Ελληνικό Δημόσιο, που σημαίνει ότι, τα δάνεια αυτά, είτε το Μέγαρο παραμείνει σε λειτουργία είτε όχι, το ελληνικό Δημόσιο, ως εγγυητής, είναι υποχρεωμένο να τα αποπληρώσει. Πάντως, από την ψήφιση του νομοσχεδίου (Φεβρουάριος 2016) και εντεύθεν, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών καθώς και όλοι χώροι του έχουν περάσει στην δικαιοδοσία του ελληνικού Δημοσίου.
Κύριε Λογιάδη, έχετε ήδη αρκετούς μήνες στη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Με δεδομένα τα προβλήματα του Μεγάρου, τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε αυτούς τους μήνες;
Το γεγονός ότι ο διορισμός μου στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή έγινε αργά (τέλος Ιουλίου) αποτέλεσε και την πρώτη πρόκληση που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Όπως βέβαια γνωρίζετε, ο καλλιτεχνικός προγραμματισμός ενός φορέα όπως το Μέγαρο Μουσικής θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί και ανακοινωθεί πολύ νωρίτερα, πράγμα που δε συνέβη. Έτσι αναγκαστήκαμε οι συνεργάτες μου κι εγώ να «τρέξουμε» με όλες μας τις δυνάμεις για να διαμορφώσουμε σε λίγο χρόνο ένα πρόγραμμα που θα ταιριάζει με τις προσδοκίες μας, κάτι που πιστεύω πως έχουμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό.
Η δεύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε ήταν το γεγονός ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Μεγάρου προς έλληνες και ξένους καλλιτέχνες από το 2012 δεν είχαν ακόμα διευθετηθεί με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη δυσπιστία από τη μεριά τους να συνεργαστούν με τον ΟΜΜΑ στη νέα καλλιτεχνική περίοδο. Αυτό τελικά λύθηκε με τη διευθέτηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του ΟΜΜΑ κι έτσι μπορέσαμε να «ξαναμπούμε» στην καλλιτεχνική αγορά, έστω και καθυστερημένα από τις αρχές Σεπτέμβρη.
Η τρίτη και μεγαλύτερη πρόκληση όμως για μας ήταν η διαμόρφωση, χωρίς να έχουμε προϋπολογισμό, ενός ετήσιου καλλιτεχνικού προγραμματισμού που θα ήταν οικονομικά ανταποδοτικός. Δηλαδή τα έσοδα από εισιτήρια ή χορηγίες θα έπρεπε να καλύπτουν τα απαιτούμενα έξοδα παραγωγής στο σύνολό τους. Και αυτή τη δυσκολία την ξεπεράσαμε με τη διεύρυνση των συμπαραγωγών μας και με «στρατηγικές» συνεργασίες με φορείς όπως η ΚΟΑ, η ΕΡΤ, η Καμεράτα κ.ά., με αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους παραγωγής αλλά και με έναν πιο πλούσιο και πολύχρωμο προγραμματισμό που διευρύνει το κοινό των παραγωγών μας. Τέλος, η διαμόρφωση μιας νέας τιμολογιακής πολιτικής στα εισιτήρια (ιδιαίτερα στην Αίθ. Δ. Μητρόπουλος) συνέβαλε κι αυτή στην αύξηση της προσέλευσης του ΟΜΜΑ.
Ποια είναι η άποψή σας για την έως σήμερα πολιτιστική προσφορά του ΜΜΑ στην χώρα μας και τη διεθνώς καταξιωμένη αξία του; Συμμερίζεστε τα όσα επαινετικά έγραψε πρόσφατα για το Μέγαρο, ο Guardian;
Είναι σίγουρο ότι το Μέγαρο έπαιξε και συνεχίζει να παίζει κομβικό ρόλο στη διαμόρφωση του μουσικού και του γενικότερου πολιτιστικού γίγνεσθαι της χώρας μας. Η αρτιότητα των αιθουσών του και των τεχνικών δυνατοτήτων που αυτές παρέχουν σε συνάρτηση με το έμπειρο προσωπικό του, το καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες πολιτισμού της χώρας μας. Στις αίθουσές του έχουν εμφανιστεί τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο της μουσικής και του πολιτισμού γενικότερα και η φήμη του Μεγάρου ως ένας από τους σημαντικότερους χώρους πολιτισμού στον κόσμο είναι αναμφισβήτητη.
Κύριε Λογιάδη, πώς κρίνετε απόψεις, όπως ότι το Μέγαρο απευθυνόταν, όλα αυτά τα χρόνια, σε μεγαλοαστούς και όχι στο ευρύτερο κοινό, ή ότι είναι ένα… Μαυσωλείο, όταν οι αριθμοί προσέλευσης εκατοντάδων χιλιάδων κόσμου ετησίως αφενός και τα ανοιχτά προς τους νέους καλλιτέχνες προγράμματά του έως και οι δεκάδες αναθέσεις έργων, αποδεικνύουν το αντίθετο; Πού αποσκοπούν τελικά αυτές οι φήμες;
Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι, επειδή το Μέγαρο είναι κατασκευασμένο από ακριβά μάρμαρα, έχει ξύλινα δάπεδα και πολυελαίους είναι ένα μαυσωλείο και απευθύνεται μόνο στους μεγαλοαστούς. Το Μέγαρο απευθύνεται σε όλο τον κόσμο και υπηρετεί όλα τα είδη τις καλής μουσικής.
Κύριε Λογιάδη, έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μια αντίφαση ως προς την αντιμετώπιση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών εκ μέρους της κυβέρνησης. Ψηφίζει μεν –τον Φεβρουάριο του 2016– το επί των προηγούμενων Κυβερνήσεων σερνάμενο νομοσχέδιο για την διάσωση του Μεγάρου, το αφήνει όμως να φυτοζωεί αφού το χρηματοδοτεί με ψίχουλα. Εμμέσως δηλαδή πλην σαφώς, το οδηγεί στη… μη διάσωση ή τουλάχιστον στην υπολειτουργία. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση με τον νόμο του Φεβρουαρίου ουσιαστικά έσωσε το Μέγαρο από την οικονομική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει λόγω της οικονομικής κρίσης. Βέβαια μένουν ακόμα κάποια ζητήματα που αφορούν στη φορολογική ενημερότητα του οργανισμού που θα χρειαστούν περαιτέρω ρυθμίσεις. Είμαστε όμως αισιόδοξοι ότι τελικά θα βρεθούν λύσεις γι αυτό. Σε ότι αφορά στην επιχορήγησή του, εκεί τα πράγματα θεωρώ πως πρέπει να επανεξεταστούν από το ΥΠΠΟ, διότι το ύψος της ετήσιας επιχορήγησης του ΟΜΜΑ δεν συνάδει ούτε με το μέγεθος του οργανισμού, ούτε με την πληθώρα των δραστηριοτήτων του, αλλά ούτε συγκρινόμενη με επιχορηγήσεις άλλων ομοειδών φορέων του ΥΠΠΟ.
Είναι ο μόνος πολιτιστικός οργανισμός της χώρας που μπορεί να διαχειρίζεται στους πολλαπλούς χώρους του, μέσα στην ίδια μέρα, σχεδόν 10 παραγωγές, χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα των εκδηλώσεών του! Για παράδειγμα, στις 5/2 έχουμε στην ίδια μέρα 9 παραγωγές, στις 12/2, 8 παραγωγές και στις 19/2, 7. Και όλα αυτά χάρη στο ικανότατο ανθρώπινο δυναμικό του Μεγάρου που διαθέτει άριστη τεχνογνωσία και μεγάλη πείρα.
O Πρόεδρος του ΜΜΑ, κύριος Θεοχαράκης, στη συνέντευξη Τύπου για την νέα σεζόν που δόθηκε με μεγάλη καθυστέρηση, χρωμάτισε με τα πιο μαύρα χρώματα την οικονομική κατάσταση του Μεγάρου, η οποία πλέον αρχίζει να φαίνεται και στην συντήρηση των χώρων του. Εσείς έχετε σκεφτεί κάποιες εναλλακτικές λύσεις, με δεδομένη την ελάχιστη κρατική επιχορήγηση;
Προσπαθούμε να βρούμε λύσεις είτε μέσω της αύξησης των εσόδων μας από εισιτήρια και ενοικιάσεις των χώρων μας, είτε μέσω χορηγιών, ενώ ταυτόχρονα μειώνουμε τα έξοδά μας βελτιώνοντας όσο είναι εφικτό τον τρόπο λειτουργίας μας σε όλους τους τομείς. Ταυτόχρονα αλλάζουμε τις διοικητικές δομές και διαδικασίες του οργανισμού που, ενώ αποτελεί πια φορέα της γενικής κυβέρνησης, με όλη την αναγκαία γραφειοκρατία που αυτό συνεπάγεται, θα είναι ταυτόχρονα σύγχρονος και λειτουργικός.
Θα μείνω κάπως περισσότερο στο θέμα των χορηγιών, που το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό. Στη σύμβαση που έχει υπογράψει το ελληνικό κράτος με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, υπάρχει ο όρος σύμφωνα με τον οποίο οι πάσης φύσεως προς την Εθνική Λυρική Σκηνή χορηγίες θα εκπίπτουν της φορολογίας. Ο όρος είναι ορθός αλλά αν ισχύσει μόνον για την ΕΛΣ και το ΚΠΙΣΝ τότε, εκ των πραγμάτων, δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός που εμφανώς –και ελαφρώς σκανδαλωδώς– πριμοδοτεί το ΚΠΙΣΝ. Με δεδομένα τα κάκιστα οικονομικά σας και την μεγάλη ανάγκη για χορηγίες, σκέφτεστε να προβείτε σε κάποιες ενέργειες προς τα συναρμόδια Υπουργεία ώστε να ισχύσει και για το ΜΜΑ αλλά και για όλους τους πολιτιστικούς φορείς αυτός ο όρος;
Θεωρώ πραγματικά άδικο το ΜΜΑ να μην έχει την ίδια αντιμετώπιση από την Πολιτεία με άλλους φορείς όπως η ΕΛΣ ή το ΚΠΙΣΝ. Αλλά πιστεύω ότι η κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει να μην ισχύσει το ίδιο χορηγικό πλαίσιο για όλους τους κρατικούς πολιτιστικούς οργανισμούς. Ελπίζω πως θα το πράξει.
Η διεθνώς πλέον καταξιωμένη Ορχήστρα της Καμεράτα, κυριολεκτικά άξιο δημιούργημα του Συλλόγου Φίλων της Μουσικής του ΜΜΑ, απειλείται σήμερα με… πτώχευση. Σκοπεύετε να κάνετε κάτι ώστε να μην συμβεί κάτι τέτοιο;
Δυστυχώς δεν είναι κάτι που περνά από το χέρι μας, αλλά από τις αποφάσεις που θα πάρει το ΥΠΠΟ σε αυτό το θέμα. Είναι πάντως ένα πρόβλημα που χρονίζει όπως και το θέμα της Ορχήστρας των Χρωμάτων και πιστεύω πως και τα δύο θα πρέπει να λυθούν άμεσα.
Κύριε Λογιάδη, όπως γνωρίζετε οι βασικοί σκοποί της δημιουργίας του ΜΜΑ είναι, αφενός να μετακαλεί και να δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να απολαμβάνει υψηλής ποιότητας συναυλίες μεγάλων καταξιωμένων ορχηστρών η ερμηνείες εκλεκτών ξένων καλλιτεχνών και αφετέρου να δίνει βήμα σε σημαντικές εγχώριες καλλιτεχνικές δυνάμεις. Ωστόσο, στα προγράμματά των δύο τελευταίων ετών και ιδιαίτερα στο φετινό, ο πρώτος σκοπός εμφανίζεται μη υλοποιήσιμος. Να υποθέσω ότι πρόκειται για συγκυριακό φαινόμενο ή για μια αλλαγή αντίληψης ως προς την καλλιτεχνική λειτουργία του ΜΜΑ; Αν ισχύει το δεύτερο δεν υπάρχει σοβαρά το ενδεχόμενο να επιστρέψουμε στην, προ του Μεγάρου κατάσταση, όταν μόνον οι έχοντες, οι μεγαλοαστοί δηλαδή, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν, εκτός Ελλάδας, μεγάλες ορχήστρες, γεγονός που άλλαξε άρδην το Μέγαρο προς όφελος του κατά πολύ ευρύτερου κοινού;
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με τα συμπεράσματά σας που αφορούν στο φετινό καλλιτεχνικό προγραμματισμό, ότι δηλαδή η παρουσία των μεγάλων ορχηστρών και ερμηνευτών στο Μέγαρο για τη σαιζόν 2016-17 είναι ελλιπής. Ξεκινώντας ήδη από το Σεπτέμβριο, θα σας θυμίσω τις συναυλίες της Φιλαρμονικής του Ισραήλ με τον Zubin Mehta, ενώ τον Οκτώβρη ακολούθησαν η συναυλία της Φιλαρμονικής του Βερολίνου με μαέστρο τον Τουγκάν Σοχίεφ και σολίστα τον διάσημο πιανίστα Νικολάι Λουγκάνσκι και η συναυλία της Royal Concertgebouw Orchestra υπό τη διεύθυνση του Daniele Gatti και το Δεκέμβρη ο Murray Perahia, σε διπλό ρόλο μαέστρου και σολίστα συνέπραξε με την Academy of St. Martin in the Fields. Μέσα στους μήνες που ακολουθούν (Φεβρουάριος-Μάιος) ο προγραμματισμός του 2016-2017 περιλαμβάνει εμφανίσεις του Netherlands Dans Theater (3-5/3), της MusicAeterna υπό τη διεύθυνση του Θεόδωρου Κουρεντζή (7/3) και του Balthasar Neumann Ensemble and Choir υπό τη διεύθυνση του Thomas Hengelbrock (9/4). Παράλληλα στον προγραμματισμό μας εμφανίστηκαν ήδη ή πρόκειται να εμφανιστούν πλήθος διακεκριμένων διεθνών ερμηνευτών: το Κουαρτέτο της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, ο πιανίστας Roberto Prosseda, οι κόντρα τενόροι Franco Fagioli και Xavier Sabata, το κουαρτέτο εγχόρδων Lyskamm, o πολυτάλαντος Steven Berkoff αλλά και ο εξειδικευμένος στη σύγχρονη μουσική ολλανδός μαέστρος Kasper de Roo.
Αν υποθέσουμε ότι ήταν διαφορετικά τα οικονομικά μεγέθη του Μεγάρου, πώς θα ήταν το πρόγραμμά του;
Θα υλοποιούσαμε σχέδια που απαιτούν μεγαλύτερα κονδύλια αλλά δεν είναι ανακοινώσιμα προς το παρόν. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, αντιμετωπίσαμε τους φετινούς οικονομικούς περιορισμούς σαν μια νέα πρόκληση. Καταφέραμε να έχουμε ισορροπία ανάμεσα στις εξωτερικές μετακλήσεις και στις εγχώριες παραγωγές, ενώ ταυτόχρονα ανοίξαμε τη θεματική παλέτα των κύκλων μας προσφέροντας ένα πλούσιο και ταυτόχρονο πολύχρωμο πρόγραμμα. Νέες παραγωγές όπως η Γη και Θάλασσα του Γιώργου Κουρουπού ή το Edward’s Dream της Δήμητρας Τρυπάνη αλλά και νέοι θεματικοί κύκλοι όπως οι +Αισθήσεις (Συν-αισθήσεις) ή ο Κύκλος «Αφιέρωμα στον Ν. Σκαλκώτα» καθώς και η ενίσχυση παλαιότερων κύκλων, όπως οι Γέφυρες με τις Ανοικτές Πλατφόρμες Ακροάσεων, δίνουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στο φετινό μας πρόγραμμα. Σε ό, τι αφορά το Μέγαρο των Παιδιών, προσπαθούμε κάθε καλλιτεχνική μας δραστηριότητα να συνδυάζεται με κάποια αντίστοιχη εκπαιδευτική, ενώ, όσον αφορά τις Γέφυρες, πέρα από τις θεματικές συνδέσεις ανάμεσα στους Κύκλους, στο φετινό μας πρόγραμμα διακρίνει κανείς γέφυρες της Μουσικής προς τις άλλες τέχνες, γέφυρες στιλιστικές ανάμεσα στα διάφορα είδη μουσικής, γέφυρες του παλιού με το νέο, που ελπίζουμε να λειτουργήσουν και ως γέφυρες για το κοινό μας, γιατί επιδιώκουμε το Μέγαρο να απευθύνεται σε όλους πέρα από κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές διαφορές.
Η Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος φιλοδοξούμε να αποτελέσει το παραγωγικό εργαστήρι της καλλιτεχνικής μας δραστηριότητας , με μουσικές από το Μεσαίωνα και τη βυζαντινή μουσική μέχρι τον 21ο αιώνα και την τζαζ. Στόχος μας είναι να λειτουργήσει πέρα από ένας χώρος υψηλής καλλιτεχνικής έκφρασης, και ως ένας χώρος διαμόρφωσης και εκπαίδευσης του κοινού του μέλλοντός μας. Ένα άλλο στοιχείο του καλλιτεχνικού μας προγραμματισμού είναι η προσπάθεια που κάνουμε να δημιουργήσουμε κίνητρα, κινητοποιώντας τους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν και να προβληθούν. Σε συνδυασμό με την Πλατφόρμα Εβδομαδιαίων Ακροάσεων, που ξεκίνησε φέτος στις Γέφυρες και που αποτελεί ένα ανοικτό κάλεσμα για καλλιτεχνικά σχήματα Μουσικής Δωματίου, της κλασικής, έθνικ και τζαζ μουσικής, τη φετινή σεζόν, διοργανώσαμε ένα διαγωνισμό καλλιτεχνικής δημιουργίας για παιδιά και νέους έως 16 ετών, πάνω στο θέμα «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ ενώ διοργανώνουμε ένα διαγωνισμό σύνθεσης σε Animation, ένα διαγωνισμό σύνθεσης πάνω σε κάποιο έργο του Καζαντζάκη –λόγω του Έτους Καζαντζάκη 2017– και ένα Πρωτάθλημα Beatbox για νέους κάτω των 18 ετών.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που διαφαίνεται από το φετινό μας καλλιτεχνικό προγραμματισμό είναι ένα «άνοιγμα» στην επιλογή των συμμετεχόντων καλλιτεχνικών σχημάτων, από τις διάσημες Ορχήστρες, όπως η Berliner Philharmoniker ή η Concertgebouw, μέχρι τους «άσημους» Roleplay και το νεανικό σύνολο Νέας Ιωνίας Βόλου, που προσφέρουν όμως και αυτοί στο είδος τους πολύ αξιόλογο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Η πλατφόρμα εβδομαδιαίων ακροάσεων, που δημιουργούμε στις Γέφυρες είναι ένα άλλο δείγμα ανοίγματος προς τον «Άγνωστο Καλλιτέχνη». Στο πλαίσιο αυτού του πιο «ανοιχτού» Μεγάρου, θα ξεκινήσουμε σύντομα, αρχικά δύο φορές την εβδομάδα πιλοτικά ,και αργότερα καθημερινά, σειρά ξεναγήσεων στις Αίθουσες του Μεγάρου, στα παρασκήνια, και στους χώρους δοκιμών, που θα συνοδεύονται με καλλιτεχνικά δρώμενα με την καλλιτεχνική ματιά του Φωκά Ευαγγελινού.
Ποιο είναι το προσωπικό σας όραμα για το ΜΜΑ, κύριε Λογιάδη;
Οι στόχοι που έχω θέσει προσωπικά είναι να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις, ώστε το ΜΜΑ να διευρύνει το πολιτιστικό του έργο και μαζί και το κοινό του, ενώ ταυτόχρονα να παρέχει όλο και υψηλότερου επιπέδου υπηρεσίες, συμβάλλοντας έτσι στη μεγιστοποίηση της πολιτιστικής προσφοράς του στην ελληνική κοινωνία.
Σας ευχαριστώ πολύ
