του Μένου Δελιοτζάκη.
Ο Ανδρέας Ζαχαράτος, γεννημένος στην Αθήνα, αλλά μεγαλωμένος στα Χανιά, ήρθε μικρός σε επαφή με το άγονο τοπίο και τα άγρια και σκληρά χαρακτηριστικά των κρητικών. Χρόνια μετά, φωτογραφίζει τη Λακωνική Μάνη. Αυτό, το ίδιο άγονο τοπίο και τη σχέση του με το φως και το μπλε του ουρανού και της θάλασσας, αναδεικνύει στο λεύκωμά του. Εικόνες της παιδικής του, της παιδικής μας ηλικίας. Εικόνες από πλινθόκτιστες μάντρες, ροζιασμένα χέρια, του μόχθου για επιβίωση, εικόνες του απόλυτου γαλάζιου. Τέλος, του “ασφυκτικού” μανιάτικου περιβάλλοντος.
Διευθυντής φωτογραφίας, στον χώρο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου ο Ανδρέας Ζαχαράτος, έχει γνώση χειρισμού του φωτός. Το σκληρό φως της Λακωνικής υπαίθρου, η πέτρα και η θάλασσα, είναι στοιχεία που συναντάμε στο λεύκωμά του, αλλά και στοιχεία τα οποία είναι πανταχού παρόντα στον περιβάλλον που αναδεικνύει μέσα από τις φωτογραφίες του. Η σκληρή, ακαλλιέργητη γη, οι καρποί της, τα αθώα παιδικά βλέμματα, ο ξηρός άνεμος.
Αυτό που κυρίως ενδιαφέρει τον Ανδρέα Ζαχαράτο σε αυτό το φωτογραφικό του λεύκωμα, είναι ο τόπος και οι άνθρωποι ενταγμένοι στον φυσικό τους χώρο. Σε έναν τόπο, σε ένα περιβάλλον που μοχθούν για την επιβίωση.
Γράφει ο Νίκος Δήμου στο εισαγωγικό του σημείωμα: “θυμάμαι όταν ανακάλυψα την Βάθεια – με δεκάδες γκρεμισμένους πύργους και μόνο κάτοικο μια γριά. Τόσο γριά, τόσο μόνη, που έλεγες πως είναι η ίδια η Μάνη”. Αυτό ακριβώς είναι και το στοιχείο, που εγκλωβίζεται στον φωτογραφικό φακό του Ζαχαράτου. Ο μοναχικός, ο μοναδικός κάτοικος, σε αυτό το μοναδικό, το μοναχικό τοπίο.
Και η πέτρα του τίτλου του λευκώματος είναι πάντα και παντού παρούσα. Ο χρόνος όμως, σε αυτή την άκρη της Ευρωπαϊκής ηπείρου, φαντάζει να έμεινε πίσω στα παιδικά χρόνια του Ανδρέα.
Όπως ο ίδιος μας λέει, “πρόκειται για ένα φωτογραφικό αποτύπωμα ενός οδοιπορικού δύο χρόνων στη γη της λεγόμενης Μέσα Μάνης. Περικλείεται σε σαράντα επιλεγμένες φωτογραφίες, καταδεικτική προσωπική μαρτυρία, της ιδιομορφίας του τόπου και των μανιατών”. Τέλος αξίζει να αναφερθεί, ότι διανθίζεται από αποσπάσματα του ποιητικού έργου “ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ”, του Γιάννη Ρίτσου, σε επιμέλεια της επίσης φωτογράφου Τζένης Λυκουρέζου, από τις Εκδόσεις Δεσμός.
INFO: Ανδρέας Ζαχαράτος, Μάνη από πέτρα και χρόνο, εκδόσεις ΔΕΣΜΟΣ.
