Του Δημήτρη Τριανταφυλλίδη.
Το βραβείο «Ρωσικό Booker» είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα λογοτεχνικά βραβεία της Ρωσίας. Τα άλλα δύο είναι το βραβείο «Μεγάλο βιβλίο» και «Εθνικό bestseller». Το «Ρωσικό Booker» ιδρύθηκε το 1991 κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του αντίστοιχου βρετανικού βραβείου, πράγμα που προκάλεσε, αρχικά, πολλές αντιδικίες και κατηγορίες για μιμητισμό εξαιτίας ενός ρωσικού εθνικού συμπλέγματος κατωτερότητας. Το γεγονός ότι απονέμεται τελευταίο δε το βοήθησε να αποφύγει τις δυσκολίες της επιλογής, παραμένει ωστόσο εκείνο το βραβείο που όλοι περιμένουν με κομμένη την ανάσα. Πριν λίγες ημέρες η κριτική επιτροπή ανακοίνωσε την «Βραχεία λίστα» των υποψηφίων, στην οποία συμπεριλαμβάνονται: ο Ντενίς Γκουτσκό με το μυθισόρημα «Μπέτα-μάμα», η Μαργαρίτα Χέμλιν με το αστυνομικό μυθιστόρημα «Ο ανακριτής», ο Βλαντίμιρ Σαπκό με το λυρικό μυθιστόρημα «Στους πρόποδες ενός πελώριου κόσμου» και ο Αντρέι Ιβανόφ με το βιβλίο «Οι χρυσαλλίδες του Χαρμπίν» για τη ζωή των Ρώσων στην Εσθονία μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων.
Το τελευταίο δίμηνο του έτους, είναι γεμάτο εντάσεις για τον κόσμο των γραμμάτων της αχανούς Ρωσίας, αφού το διάστημα αυτό απονέμονται τα πιο πολλά βραβεία, πράγμα που αναζωπυρώνει παλιές αντιπαραθέσεις και γεννάει καινούριες.
Το νέο μυθιστόρημα «Τελουρία» του συγγραφέα Βλαντίμιρ Σορόκιν (φωτό) , γνωστού στο ελληνικό κοινό, από τις μεταφράσεις του στον Καστανιώτη, αναζωπύρωσε την αντιδικία του εκδοτικού οίκου Corpus με την παλιά ρωσική εφημερίδα Ιζβέστια. Ο λόγος είναι καθαρά ιδεολογικός, αφού οι κριτικοί της εφημερίδες θεωρούν πως ο συγγραφέας με τη ροπή του προς τη δημιουργία ενός νέου τύπου λογοτεχνίας του φανταστικού, προσπαθεί να παρουσιάσει μια διαστρεβλωμένη εικόνα της Ρωσίας, όχι μόνο της σημερινής, αλλά και εκείνης του πρόσφατου ή και απώτερου παρελθόντος.
Το νέο βιβλίο του Εντουάρντ Λιμόνοφ, γνωστού επίσης στο ελληνικό κοινό από τις μεταφράσεις των έργων του από τις εκδόσεις Aquarius στις αρχές των ’90, με τίτλο «Η απολογία ενός ανατολίτη» και υπότιτλο «Τα βιβλία ΜΟΥ, οι πόλεμοι ΜΟΥ, οι γυναίκες ΜΟΥ» προκάλεσε αμφιθυμία σε κοινό και κριτικούς, όπου αμφότεροι θεωρούν πως πρόκειται για βιβλίο πολύ κατώτερο των δυνατοτήτων του συγγραφέα.
Λάθος του κ. Τριανταφυλλίδη: το μόνο βιβλίο του σπουδαίου Σορόκιν που κυκλοφορεί στα ελληνικά είναι Το πίσω από το μεγάλο ρωσικό τείχος” σε ωραία μετάφραση της Σταυρούλας Αργυροπούλου, εκδόσεις Μεταίχμιο.