του Σπύρου Κακουριώτη.
Σε έναν άνθρωπο του θεάτρου, τον Γιώργο Μιχαηλίδη, είναι αφιερωμένο το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Θέματα Λογοτεχνίας, που συμπληρώνει αισίως τα 50 του τεύχη. Το αφιέρωμα δεν αφορά όμως τη μακρά πορεία του Γ. Μιχαηλίδη στη νεοελληνική σκηνή, τη σκηνοθετική του δράση τόσο στο Θέατρο της Νέας Ιωνίας, προδικτατορικά, όσο και στις δύο φάσεις του Ανοιχτού Θεάτρου, στην Κυψέλη και στου Γκύζη στη συνέχεια. Ούτε και στη θεωρητική του κατάθεση, μέσα από τις σελίδες της ομώνυμης μηνιαίας επιθεώρησης πολιτικού θεάτρου που έβγαζε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Αλλά σε «έναν από τους πιο σημαντικούς μεταπολεμικούς πεζογράφους μας», όπως σημειώνει ο διευθυντής του περιοδικού Χρίστος Αλεξίου, γνωρίζοντας ότι μια τέτοια παραδοχή «θα ξαφνιάσει πολλούς, ιδιαίτερα ανάμεσα στον κόσμο που διαμορφώνει σήμερα τον λεγόμενο λογοτεχνικό κανόνα στη χώρα μας». Έτσι, το Τετράμηνο περιοδικό λογοτεχνίας, θεωρίας της λογοτεχνίας και κριτικής, που κυκλοφορεί με τη φροντίδα των εκδόσεων Γκοβόστης, αφιερώνει τις σελίδες του στα οκτώ μυθιστορήματα, τις δύο νουβέλες και τη θεατρική μελέτη που συγκροτούν μέχρι σήμερα το πεζογραφικό έργο του Γ. Μιχαηλίδη. Έργο στο οποίο αναπλάθει πορείες ανθρώπων στη δίνη της ιστορίας του ελληνικού 20ού αιώνα, ηρώων που «είναι μουσκεμένοι από την ιστορία και δεν μπορούν να ξεφύγουν απ’ αυτή», όπως γράφει. Καθώς το έργο αυτό δεν έχει παρά ελάχιστα μελετηθεί από την κριτική, οι καταθέσεις που περιλαμβάνονται στο τεύχος αυτό των Θεμάτων Λογοτεχνίας αποτελούν την πρώτη προσπάθεια κάπως συστηματικότερης, αλλά και πολυπρισματικής προσέγγισης του έργου του. Πέρα από απομαγνητοφωνημένες ομιλίες κατά την παρουσίαση των βιβλίων από σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων (Ι. Καμπανέλλης, Α. Δεληβορριάς, Μ. Λαμπράκη-Πλάκα, Γ. Κοντός, Θ. Νιάρχος, Κ. Γεωργουσόπουλος κ.ά.), για την Πύλη (1987) γράφει η Δέσποινα Λάλα-Κριστ, για το Λάμδα (1995) η Έρη Σταυροπούλου, για τη Μύηση (1999) η Αφροδίτη Σβετίδου. Για την τριλογία «Της επανάστασης, της μοναξιάς και της λαγνείας» καταθέτουν τις προσεγγίσεις τους ο Μ. Μερακλής, η Λητώ Ιωακειμίδου και η Αλίκη Τσοτσορού, ενώ για το τελευταίο μέχρι σήμερα μυθιστόρημα (Άγιοι έρωτες, 2011) οι Ζωή Σαμαρά και Χριστίνα Αργυροπούλου. Τέλος, σε μια συνολικότερη προσέγγιση του πεζογραφικού του έργου προβαίνουν οι Χρίστος Ρουμελιωτάκης, Μιχάλης Πιερής, Λέανδρος Πολενάκης, Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου και Χρίστος Αλεξίου. Ασφαλώς, η θεατρική πορεία του Γ. Μιχαηλίδη δεν θα μπορούσε να λείπει, ακόμη και από ένα αφιέρωμα στο λογοτεχνικό του έργο: ο Πολύκαρπος Πολυκάρπου «ανοίγει» την κυρίως ύλη του αφιερώματος με ένα εργοβιογραφικό μελέτημα για τον θεατράνθρωπο Μιχαηλίδη, στο οποίο περιλαμβάνεται και εκτενής παραστασιογραφία.
[ΘΕΜΑΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, Ζ. Πηγής 73, 10681, Αθήνα, 210-38.15.433, www.govostis.gr]
