Του Β. Νικολάκη.
Συγγραφέας: Βασίλης Μιχαηλίδης
Επιλεγμένα Ποιήματα
Σελίδες: 315
ISBN: 978-9963-7941-4-0
Τιμή: 20 ευρώ
Εκδόσεις: Μικροφιλολογικά, 2013
Μόλις κυκλοφόρησε μια νέα έκδοση επιλεγμένων ποιημάτων του Βασίλη Μιχαηλίδη, με επιμέλεια του Λευτέρη Παπαλεοντίου (Λευκωσία, Μικροφιλολογικά, 2013, σελ. 315, ISBN: 978-9963-7941-4-0, τιμή: 20 ευρώ). Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται: εκτενής εισαγωγική μελέτη του επιμελητή, 35 αντιπροσωπευτικά ποιήματα του Βασίλη Μιχαηλίδη, δηλ. όλα σχεδόν τα ιδιωματικά του και μερικά άλλα, μη ιδιωματικά, γραμμένα σε μια ιδιόμορφη νεοελληνική «κοινή» της εποχής, και σε Παράρτημα: Πρώτες δημοσιεύσεις και Σημειώσεις, Κριτικές για τον Β. Μιχαηλίδη, Χρονολόγιο Β. Μιχαηλίδη, Πηγές – Βιβλιογραφία και Γλωσσάρι.
Ο τόμος αυτός δεν είναι απλώς μια νέα έκδοση ποιημάτων του Β. Μιχαηλίδη· εδώ αξιοποιούνται για πρώτη φορά τα σωζόμενα αυτόγραφα και χειρόγραφα ποιήματα, οι πρώτες δημοσιεύσεις, οι δύο αυτοτελείς συλλογές ποιημάτων που κυκλοφόρησαν όσο ζούσε ο ποιητής, και όλες οι μεταγενέστερες εκδόσεις. Με βάση τα αυτόγραφα και τις πρώτες δημοσιεύσεις έχουν αποκατασταθεί πολλά λάθη και προβλήματα που έχουν περάσει στις πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις και έχουν πολλαπλασιαστεί κυρίως από την έκδοση του 1960 κ.ε.
Είναι καιρός να ξαναδιαβάσουμε τον Β. Μιχαηλίδη από μια έγκυρη έκδοση των καλύτερων ποιημάτων του, για να διαπιστώσουμε ότι η ποίησή του, και ειδικότερα η ιδιωματική πτυχή της, αντέχει στον χρόνο: Η ερωτική «Ανεράδα» του παραμένει αξεπέραστη, ενώ οι δύο πατριωτικές του συνθέσεις («Η Χιώτισσα…», «Η 9η Ιουλίου 1821…») εξακολουθούν να ελκύουν και να συγκινούν. Μπορούμε επίσης να χαρούμε και μη ιδιωματικά ποιήματά του, κυρίως ορισμένα σατιρικά αλλά και τα «μυλλωμένα» του, που μαρτυρούν την ετοιμότητα και τη δεξιότητα του ποιητή να προσεγγίζει με λοξές ματιές, με σατιρική ή χιουμοριστική διάθεση, πρόσωπα, προβλήματα και καταστάσεις κατά την πρώιμη βρετανοκρατία – παρά το γεγονός ότι καραδοκούσε η σπάθη της αποικιακής λογοκρισίας.
Ο Β. Μιχαηλίδης αναγνωρίζεται πια ως ο μείζων ποιητής της Κύπρου, που έχει καταφέρει προς το τέλος του 19ου αιώνα να αναδείξει ως ποιητική γλώσσα ένα παραμελημένο και ανεπεξέργαστο προφορικό γλωσσικό ιδίωμα και να αγγίξει με ουσιαστική και λιτή γραφή τα μεγάλα θέματα και προβλήματα της εποχής του, αξιοποιώντας με γόνιμο τρόπο τη δημώδη ποιητική παράδοση.
