της Μαρίζας Ντεκάστρο.
Άλλο είναι να διαβάζεις θεωρίες και τεχνικές περί αφήγησης των παραμυθιών και άλλο να βρίσκεσαι σε μια περιστασιακή συνάθροιση, μια βεγγέρα συν-ακροατών που παρακολουθούν τον αφηγητή να ξεδιπλώνει τα μοτίβα των παραμυθιών, τους μαγικούς αριθμούς, τα μαγικά αντικείμενα και να εξιστορεί περιπέτειες ηρώων που περνούν δοκιμασίες μέχρι να λύσουν τους κόμπους της ζωής τους και να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Ο αφηγητής είναι το ηχείο που μεταφέρει στα αυτιά, στην καρδιά και στο μυαλό των ακροατών σκέψεις και συναισθήματα, είναι στην τέχνη του να εμπνεύσει τους ακροατές ώστε να νιώσουν ότι όσα λέει το παραμύθι τους αφορούν. Γιατί μέσα στα παραμύθια της προφορικής παράδοσης γλιστρούν με μαγικό τρόπο αξίες οικουμενικές που μιλούν για την καλοσύνη, τη φιλευσπλαχνία, τη δικαιοσύνη, εξαίρουν το θάρρος και την προσπάθεια του ανθρώπου να αντεπεξέλθει στα δύσκολα.
Στις παλιές κοινωνίες, ο αφηγητής ήταν σαμάνος και θεραπευτής. Σήμερα, η παράδοση της προφορικής αφήγησης αναβιώνει και στην Ελλάδα. Συχνά- πυκνά, παραμυθούδες και παραμυθάδες (Λίλη Λαμπρέλλη, Αγνή Στρουμπούλη, Σάντρα Βούλγαρη, Εύη Γεροκώστα, Στέλιος Πελασγός, κ.ά.) μαζεύουν πιστούς σε ωραία μέρη- αυλές, παραλίες, στο βουνό, σε παλιά κτίρια όπως το χαμάμ στην Πλάκα- και αφηγούνται όπως παλιά, με τη φωνή και το σώμα. Η φυσιογνωμία κάθε περιβάλλοντος χώρου .
Το παραμύθι γοητεύει όταν ο λόγος εκφέρεται ως βίωμα από τον αφηγητή, έχει ρυθμό, αρμονία και μουσικότητα, τα ηχοχρώματα της φωνής διαπερνούν το σώμα του που πάλλεται και οι παλμοί του φτάνουν στους συν-ακροατές.
Έτσι αφηγήθηκε η Λίλη Λαμπρέλλη, χυμώδης και ώριμη, παραμύθια των λαών για τον έρωτα και το σμίξιμο της γυναίκας με τον άντρα, ένα ήσυχο βράδυ σε μια αυλή. Όλοι εμείς, άγνωστοι μεταξύ μας, γίναμε μια συντροφιά επειδή μοιραστήκαμε μαζί της αυτήν την προφορική λογοτεχνία που μοιάζει απλοϊκή και παιδιάστικη, αλλά δεν είναι.
Η Λίλη Λαμπρέλλη γράφει, κομψά βιβλία σαν τα παλιά εγκόλπια -συντρόφους σε προσωπικές στιγμές, μεταγράφει, παραδοσιακά παραμύθια για παιδιά και μεγάλους.
Καταγράφει επίσης, πάντα σε προφορικό λόγο, την προσωπική εμπειρία και τους προβληματισμούς της ως αφηγήτρια στο Μικρό αλφαβητάρι αφήγησης και στο Λόγος εύθραυστος κι αθάνατος (και τα δυο στις εκδ. Πατάκη) όπου επιχειρεί να προσεγγίσει ποικίλα ερωτήματα σχετικά με το παραμύθι με βάση τη διδασκαλία σπουδαίων παραμυθάδων.
Η Λιλή Λαμπρέλλη αφηγείται παραμύθια για ενηλίκους με ακαταμάχητες γριές, το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Σχολικής Ζωής, στην Πλάκα.
