Κείμενα Μαγιακόφκσι, Κρουτσενίχ και Χλέμπνικοφ μεταφράζει στο καινούργιο τεύχος του περιοδικού «Τα Ποιητικά» ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, υπενθυμίζοντας την πρωτοφανή ορμή με την οποία εκφράστηκε το κίνημα του φουτουρισμού στη Ρωσία της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Οι φουτουριστές μοιάζουν έτοιμοι για όλα: θέλουν να διαγράψουν διαμιάς ολόκληρη τη ρωσική λογοτεχνική παράδοση, μιλούν συνεχώς για την «επινοημένη» γλώσσα (την υπερβατική, αποκλίνουσα και συνειδητά παράδοξη γλώσσα την οποία θα αντιτάξουν οι ποιητές στην τύρβη της καθημερινότητας), ανοίγουν τις αγκάλες της ποίησης στη ζωγραφική, ατενίζουν το μέλλον με πύρινο βλέμμα και αναλαμβάνουν, όπως όλοι οι γνήσιοι επαναστάτες, εξ ολοκλήρου το βάρος για την εκ θεμελίων αλλαγή του κόσμου. Με τη διαφορά ότι το σοβιετικό καθεστώς, στο οποίο θα προσχωρήσουν ενθουσιωδώς, θα αναλάβει γρήγορα τη συστηματική εξόντωση και τον διά βίου αποκλεισμό τους. Όπως σημειώνει ο Τριανταφυλλίδης: «Η νέα εξουσία δεν ήθελε στα πόδια της ανήσυχους καλλιτέχνες, αιρετικούς και εικονοκλάστες ποιητές. Όσοι δεν έφυγαν στο εξωτερικό, πέθαναν από την πείνα στα χρόνια του πολέμου, εκτελέστηκαν στα χρόνια της κόκκινης τρομοκρατίας (1936-1939) ή εντάχθηκαν στο καθεστώς και, εντέλει, οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία».
Β. Ιακ.
Πολύ ενδιαφέρον. Συγχαρητήρια.
Διορθώστε, αν θέλετε: “ρωσικός” αντί για “ρώσικος” και “Κρουτσόνιχ” αντί για “Κρουτσενίχ”.